13.13 – De dood als straf op de zonde
'De straf die door God op de zonde bepaald is, is de dood.'
13.12 – Zonde verdient straf
'De zonde brengt in haar voltooiing mee dat ze de mens, met zowel lichaam als ziel, te gronde richt.'
13.11 – Verharding en de zonde tegen de Heilige Geest
'De zonde van de verharding loopt in haar uiterste conclusie uit op de lastering tegen de Heilige Geest.'
13.10 – Verschillen in zonden
'Als God de mensen losliet en hen overgaf aan de begeerten van hun harten, dan werd het een hel op aarde en zou er geen menselijke maatschappij en geen menselijke geschiedenis mogelijk zijn.'
13.9 – De gemeenschappelijke wortel van alle zonden
'De zonde is een hellend vlak. Je kunt niet een eindje meegaan en dan op een willekeurig punt stilstaan en omkeren.'
13.8 – Erfzonde en erfsmet
'De mensheid is een eenheid, een lichaam met vele leden, een boom met vele takken, een rijk met vele burgers.'
13.7 – Mensen vallen niet ieder afzonderlijk
'Pelagianisme en semi-pelagianisme laten onverklaard hoe uit miljoenen maal miljoenen toevallige wilsbeslissingen de absoluut algemene zondigheid van het menselijk geslacht kan voortkomen.'
13.6 – Onze zondige natuur
'Begeerten zijn op zichzelf niet zondig, maar ze zijn, net als het verstand en de wil, door de zonde bedorven en daardoor in strijd gekomen met de wet van de Heer.'
13.5 – Het pelagianisme
'De slechte boom is niet te verklaren uit de slechte vruchten, maar de slechte vruchten zijn te verklaren uit de slechte boom.'
13.4 – Alle mensen zijn zondaren
'Het zijn juist de vromen die, hoewel ze zich bewust blijven van de rechtvaardigheid van hun zaak, het diepst hun schuld voelen en met ootmoedige belijdenis voor het aangezicht van de Heer verschijnen.'
