18.1 – Twee woorden voor verzoening
'Alles is volbracht, er blijft voor ons niets over om te doen.'
17.9 – Christus’ offer
'We kunnen de benaming van Christus’ dood als een offer niet missen, maar verliezen met het woord ook meteen de zaak zelf. En die zaak is de bron van onze zaligheid.'
17.8 – Offers in het Oude Testament
'Het bloed is zetel van de ziel, zetel van het dierlijk levensprincipe, en werd daarom door de Heer op het altaar gegeven om over de zielen verzoening te doen.'
17.7 – Christus’ dood
'Heel het leven van Jezus loopt, zowel in zijn profetische en koninklijke als in zijn priesterlijke werkzaamheid, uit op de dood. Jezus kwam om te sterven.'
17.6 – Christus als koning
'Christus is de waarachtige, de echte koning en de koningen van de aarde zijn het maar in beeld en gelijkenis.'
17.5 – Christus als priester
'De overgave van zijn ziel als een losprijs voor velen is een voltooiing van het dienen waartoe Christus op aarde gekomen is en dat Hij heel zijn leven door in acht heeft genomen.'
17.4 – Christus als profeet
'De prediking van Christus was in de diepste zin zelfprediking, een verkondiging van zijn eigen persoon en werk.'
17.3 – Christus’ ontvangenis, geboorte, jeugd, doop en verzoeking
'Christus is geen menselijke held geweest, die het excelsior (steeds hoger) tot leus heeft, alle bezwaren overwint en ten slotte op het hoogtepunt van zijn roem staat. Nee, Hij is omgekeerd steeds dieper gedaald en steeds inniger onze gemeenschap binnengegaan.'
17.2 – Christus als profeet, priester en koning
'We hebben een profeet nodig die ons God verklaart, een priester die ons met God verzoent, een koning die in de naam van God ons regeert en bewaart.'
17.1 – Niet Christus’ menswording verzoent, maar zijn lijden en sterven
'De vleeswording is wel het begin en de inleiding van het werk van Christus op aarde, maar ze is niet de hele en ook niet de voornaamste inhoud van dat werk.'
