4.13.15 – Leven en moraal van de monniken
'De gebreken van het monnikwezen zijn geen gebreken die kleven aan het leven van enkele monniken. Nee, je kunt die gebreken niet los zien van deze manier van leven zelf.'
4.13.4 – Geloften voor het verleden: dankbaarheid en berouw
'Het is heel belangrijk met welke bedoeling je een gelofte doet. Want de Heer kijkt naar het hart en niet naar uiterlijke schijn.'
4.13.16 – Bezwaren tegen het oude monnikbestaan
'Het is mooi om in afzondering, ver van de omgang met mensen, te filosoferen. Maar het is geen teken van christelijke nederigheid als je uit haat voor het menselijk geslacht naar een eenzame woestijn vlucht en bovendien de plichten in de staak laat die de Heer in de eerste plaats geboden heeft.'
4.13.5 – Geloften voor de toekomst: zelfbeheersing en aansporing
'Geloften lijken iets te hebben van een basisopvoeding. Omdat ze helpen bij zwakheid, kunnen ongeschoolden en onvolwassenen er baat bij hebben.'
4.13.17 – Kloostergeloften en de gelofte van kuisheid
'Als monniken hun kap omslaan, doen ze tegelijk daarmee een strik om van duizend goddeloze vormen van bijgeloof.'
4.13.18 – Paulus over weduwen die niet mogen hertrouwen
'De gelofte van het celibaat keur ik om geen andere reden af dan dat die onterecht beschouwd wordt als een manier om God te dienen en te gemakkelijk gedaan wordt door mensen die niet het vermogen gekregen hebben om zich te onthouden.'
4.13.8 – Het oude kloosterleven
'Vroeger was het de gewoonte dat vrome mannen zich door de kloosterediscipline voorbereidden op het besturen van de kerk. Dan zouden ze extra bekwaam en beter getraind zijn om zo'n grote taak op zich te nemen.'
4.13.20 – Verkeerde geloften moet je breken
'Geloften die voortkomen uit dwaling en bijgeloof, hebben voor God geen waarde.'
4.13.12 – Monniken kunnen niet volmaakter leven dan iedereen moet doen
'Het monnikenbestaan is gebaseerd op het verzinsel dat er een volmaaktere regel is om naar te leven dan de algemene regel die God aan heel de kerk gegeven heeft. Alles wat op dit fundament gebouwd wordt, kan niet anders dan weerzinwekkend zijn.'
4.13.1 – Inleiding
'Aan mensen beloven we iets waarvan we denken dat ze er blij mee zijn of dat we het tegenover hen verplicht zijn. Als het gaat om geloften die gericht worden aan God zelf, moeten we veel zorgvuldiger zijn. Want met Hem moeten we zo serieus mogelijk omgaan.'
