2.16.11 – Christus moest strijden tegen de angst voor de dood
'Christus was verwikkeld in een gevecht van man tegen man tegen de macht van de duivel, tegen de verschrikking van de dood en tegen de weeën van de hel. Nu hoeven wij in de dood voor die dingen nooit meer bang te zijn.'
2.16.12 – Weerlegging van dwalingen
'Wat een smadelijke lafheid zou het geweest zijn, als Christus zo bang was voor een normale menselijke dood dat Hij bloed zweette en alleen versterkt kon worden door het zien van engelen! Laat dat niet zien dat Christus veel harder en zwaarder tegen de dood heeft moeten vechten dan ieder ander mens?'
2.16.13 – Christus is op de derde dag opgestaan uit de doden
'Door Christus' dood is de zonde vernietigd en de dood verslonden en door zijn opstanding is de rechtvaardigheid hersteld en het leven weer opgericht.'
2.16.14 – Christus is opgevaren naar de hemel
'Christus is pas echt aan zijn regering begonnen met zijn hemelvaart.'
2.16.15 – Christus zit aan de rechterhand van de Vader
'Telkens als de apostelen het noemen dat Christus aan Gods rechterhand zit, willen ze daarmee niets anders leren dan dat Hij in alles het laatste woord gekregen heeft.'
2.16.16 – Wat Christus’ hemelvaart ons oplevert
'Christus is in een menselijk lichaam de hemel binnengegaan. Daarom is het net alsof Hij namens ons de hemel binnengegaan is.'
2.16.17 – Christus zal terugkomen om de levenden en de doden te oordelen
'We moeten naar Christus uitkijken als verlosser, op de dag waarop Hij de schapen zal scheiden van de bokken, de uitverkorenen van de verworpenen.'
2.16.18 – De troost van het laatste oordeel
'Dit biedt ons een enorme troost: we horen dat het oordeel in handen ligt van Hem die ons er al voor bestemd heeft met Hem te delen in de eer van het oordelen. Hij zal de rechterstoel in elk geval dus niet beklimmen om ons te veroordelen!'
2.16.19 – Christus alleen
'Christus vormt een schatkamer van allerlei soorten zegeningen. Als we ons daarmee willen verzadigen, moeten we die dus uit Hem putten en nergens anders uit.'
