2.10.1 – De overeenkomst en het verschil tussen het Oude en het Nieuwe Testament
'Alle mensen die God van het begin van de wereld heeft uitgekozen voor een positie onder zijn volk, waren zijn bondgenoten door de band van dezelfde wet en dezelfde leer als die voor ons gelden.'
2.10.10 – Adam en Noach leefden op aarde in ellende
'Adam was alleen al de ongelukkigste doordat hij zich herinnerde welk geluk hij was kwijtgeraakt.'
2.10.14 – Jacob hoopte op eeuwig leven
'Als de dood de allerlaatste grens zou zijn, zou je daarin geen verschil kunnen aanwijzen tussen een rechtvaardige en een goddeloze. Maar na hun dood wacht hun elk een ander lot. Dat is het verschil tussen hen!'
2.10.5 – De Joden hadden dezelfde symbolen van doop en avondmaal als wij
'Paulus zegt dat de Joden hetzelfde geestelijke voedsel gegeten en dezelfde geestelijke drank gedronken hebben als wij. En met dat eten en drinken bedoelt hij Christus.'
2.10.21 – Het visioen van Ezechiël over de uitgedroogde beenderen
'Enkel door een wenk van Hem maakte de Heer uitgedroogde en verstrooide botten weer levend. Zo gemakkelijk!'
2.10.23 – Conclusie: het Oude Testament ging over het eeuwige leven
'De Joden lezen en herlezen Mozes wel. Maar er ligt een sluier over hen heen. Dat voorkomt dat ze het licht zien dat glanst op Mozes' gezicht. En zo zal hij bedekt en omhuld blijven totdat ze hem naar Christus keren.'
2.10.16 – David erkende dat het goddelozen op aarde vaak beter gaat dan de gelovigen
'Juist goddelozen zijn vaak voorspoedig en gelukkig, terwijl vromen gebukt gaan onder spot, armoede, minachting en allerlei andere kruizen.'
2.10.11 – Abraham leefde op aarde in ellende
'Het zou toch wel heel absurd zijn als Abraham de vader van alle gelovigen wordt genoemd, als hij zelf onder de gelovigen zelfs niet de laagste plaats zou innemen?'
2.10.22 – Jesaja en Daniël spreken onverhuld over de onsterfelijkheid
'Er zijn in het Oude Testament enkele passages die onverhuld die toekomstige onsterfelijkheid laten zien die gelovigen te wachten staat in Gods koninkrijk.'
2.10.9 – God is geen God van doden, maar van levenden
'De Heer noemde zichzelf lang na hun dood de God van Abraham, Izak en Jacob. Dat zou toch een belachelijke aanduiding zijn als zij er niet meer waren?'
