Tijdens onze vakantie liep ik op een ochtend met mijn zoontje het melkwegpad bij Kamp Westerkbork. Dat wil zeggen: ik liep, hij fietste. Op een gegeven moment waren we natuurlijk druk in gesprek over de planeten en dergelijk. Dat werd bijna noodlottig voor deze pad, die aan de rand van het pad zijn warming-up zat de doen, voor hij aan zijn oversteek begon.
Gelukkig zag ik hem nog net op tijd en kon ik mijn voet ergens anders neerzetten dan bovenop hem.