Nog een paddenstoel. Deze foto is nog geen drie minuten eerder genomen dan de vorige en op dezelfde manier. Dus ook nu weer met een telelens op de grond. Alleen heb ik voor deze foto geen rommel opgeruimd tussen de lens en de paddenstoel. Daardoor zijn er nu allemaal vage grassprieten, takjes en blaadjes zichtbaar die zorgen voor dieptewerking en bovendien de foto een wat dromerige sfeer geven.
Opnieuw ben ik er niet zeker van wat voor paddenstoel dit is. Het is een amaniet, de familie waartoe ook de bekende vliegenzwam – rood met witte stippen – behoort. Je zou deze paddenstoel ‘bruin met witte stippen’ kunnen noemen. Vanuit deze hoek lijkt hij vrij donkerbruin, maar bovenop was de kleur toch iets bleker. Ik houd het erop dat het een parelamaniet is. Maar ook nu: ik sta open voor correcties!
Brandpunt: 145mm
Sluitertijd: 1/500
Diafragma: f/5,6
ISO: 200
Bij de nabewerking heb ik de belichting dit keer intact gelaten. Wel heb ik de hooglichten eruit gehaald en de schaduwen extra uitgelicht. De kleuren oranje en geel heb ik weer versterkt, waardoor dit plaatje typische herfstkleuren heeft gekregen. En natuurlijk heb ik weer een flinke verscherping toegepast, zodat de details mooi uitkomen.