Het is de ultieme droom voor veel genealogen: een link weten te leggen tussen jezelf en Karel de Grote, de koning van de Franken die in het jaar 800 door de paus gekroond werd tot keizer van het Heilige Roomse Rijk. Karel de Grote is onbetwist de bekendste en meest tot de verbeelding sprekende figuur uit de Europese Middeleeuwen. Als je kunt bewijzen dat je van hem afstamt, dan is dat bijzonder, toch?

Zelf ben ik ruim twintig jaar geleden begonnen met het uitzoeken van mijn stamboom. Ook ik had toen stiekem wel een beetje de hoop een link naar Karel de Grote te vinden. Maar dat lukte niet. Mijn onderzoek concentreerde zich vooral in Drenthe en de kop van Overijssel en daar gaan de bronnen net zo heel ver terug. Je mag al heel blij zijn als je het jaar 1600 weet te halen.

Meer hoop had ik op een link via mijn opa van moeders kant, Dirk de Leeuw, die uit de Zuidhollandse Vijfheerenlanden komt, omdat daar de bronnen wel verder teruggaan. Maar ik was destijds niet in de gelegenheid om zelf onderzoek in die regio te doen. Ik was aangewezen op wat ik aan onderzoek van anderen op internet vond. Hier en daar vond ik gegevens die teruggingen tot in de late middeleeuwen. Maar een link naar Karel de Grote zat er vooralsnog niet bij.

Na jaren weinig tot niets meer aan mijn stamboom gedaan te hebben, ben ik begin dit jaar er weer eens ingedoken. Nu met het idee de voorouders van mijn zoon in kaart te brengen, oftewel behalve die van mij zelf ook die van mijn vrouw. Inmiddels staan er veel meer bronnen op internet, zodat zelf onderzoek doen veel gemakkelijker is. En ook staan er veel meer onderzoeksresultaten van anderen op internet. En nu was het dan ook al snel raak: er blijken zelfs diverse lijnen te lopen van zowel mij als mijn vrouw naar Karel de Grote. Hoera!

Inderdaad lopen alle lijnen van mijzelf via mijn opa Dirk de Leeuw. De voorouders van mijn vrouw komen uit ongeveer dezelfde regio: de Alblasserwaard en het Land van Heusden en Altena. Daar blijkt het vrij gemakkelijk om links te vinden naar lagere adellijke families, die via bastaardkinderen afstammen van hogere adel en via hen van Karel de Grote. Als je teruggaat tot ongeveer 1500, dan heb je zo’n link al snel gevonden.

Maar dat laat dan meteen ook zien dat zo’n link met Karel de Grote helemaal niet zo bijzonder is. Eigenlijk wist ik dat natuurlijk ook wel. Genealogen roepen immers al jaren dat in Europa wellicht iedereen van Karel de Grote afstamt. En dat is met een simpel rekensommetje aannemelijk te maken. Iedereen heeft 2 ouders, 4 grootouders, 8 overgrootouders enzovoort. Elke generatie verdubbelt het aantal voorouders. Om bij Karel de Grote uit te komen, heb je zo’n 40 generaties nodig. 240 is maar liefst 1.099.511.627.776 oftewel meer dan 1 biljoen! En dat terwijl er in die tijd in heel Europa slechts zo’n 30.000.000 tot 40.000.000 mensen leefden.

Alleen al getalsmatig ligt het dus voor de hand dat alle Europeaan heel veel voorouders met elkaar delen. En Karel de Grote is dan de meest waarschijnlijke gemeenschappelijke voorouder. Hij had heel veel nakomelingen, die ook nog eens over heel Europa verspreid woonden. Al die hoge edelmannen trouwden immers met bruiden uit andere adellijke families uit heel Europa. Van Spanje tot Scandinavië en van Schotland tot Constantinopel of Kiev waren al die graven, hertogen, koningen en keizers familie van elkaar. Allemaal stammen ze af van Karel de Grote en samen hebben ze in heel Europa nageslacht achtergelaten. Grote kans dus dat elke Europeaan via minstens 1000 lijnen afstamt van Karel de Grote.

De vraag is dus niet óf je van Karel de Grote afstamt. De vraag is hooguit hoe, langs welke lijnen. En niet iedereen zal zo’n lijn kunnen vinden. Maar voor wie voorouders in de zuidelijke helft van Nederland heeft, hoeft het geen enkel probleem te zijn. Het is echt geen gelukkig toeval dat ik voor zowel mijzelf als mijn vrouw meerdere lijnen gevonden heb. Dus wat is er dan nog aan om zo’n link te vinden?

Voor mij persoonlijk zit het hem in de historische sensatie. Dat is de geijkte term voor de emotie die je ervaart als het verleden opeens heel dichtbij voelt, alsof je zelf als het ware deel uitmaakt van het verleden. Tijdens mijn studie geschiedenis heb ik die historische sensatie een aantal keer heel sterk beleefd in het archief, als ik oude documenten in handen kreeg die geschreven waren door bekende personen uit het verleden, zoals de Réveilman Willem de Clercq of stadhouder Willem V. Dan is het net alsof je die mensen even zelf ontmoet.

Iets dergelijks voel ik als ik een van de vele afstammingsreeksen zie tussen mij en Karel de Grote. Dan gaat het niet eens om Karel de Grote zelf. Al die reeksen bevatten namelijk vele andere bekende namen uit de Nederlandse en Europese middeleeuwse geschiedenis. Allerlei personen die je in elk geschiedenisboek over die tijd kunt tegenkomen, graven en hertogen, koningen en keizers, blijken opeens mijn voorouders te zijn. Anderen, ook in een recenter verleden, blijken verre neven en nichten, omdat ik voorouders met hen deel. Ik weet het, heel veel mensen zegt zoiets helemaal niets. Maar mij geeft het het gevoel dat ik een directe lijn naar het verleden heb gekregen, dat ik als het ware met één been zelf in dat verleden sta.

Overdreven? Wellicht. Omdat het om zoveel ontzaglijk veel voorouders gaat, zal de genetische verwantschap tussen hen en mij zeer, zeer beperkt zijn. Maar toch: als er ook maar één van hen er niet geweest was, was ik er ook niet geweest. Dat besef vind ik toch heel speciaal. Ook omdat ik als christen niet in toeval geloof.

Omdat iets van dit speciale gevoel te delen, wil ik hier de komende tijd een paar van de lijnen van mij naar Karel de Grote delen. Alle lijnen zal niet gaan. Het zijn er inmiddels zoveel dat ik geen idee heb hoeveel. Ik zal de meest interessante uitkiezen.

Reageren

Schrijf hier je reactie.
Vul hier alsjeblieft je naam in