De Bijbel is Gods Woord. Als christenen lezen we de Bijbel vanuit het besef dat daarin God zelf rechtstreeks tot ons spreekt. En daarom aanvaarden we de Bijbel als onfeilbaar en gezaghebbend.

Maar diezelfde Bijbel leert ons dat Jezus Christus Gods Woord is. Is dat niet tegenstrijdig? Kan dat wel samengaan? De Bijbel als Gods Woord én Jezus als Gods Woord? Zet je dan de Bijbel niet op één lijn met Jezus, de Zoon van God? Sterker nog, bedrijf je dan geen afgoderij met de Bijbel door aan een boek evenveel waarde en evenveel gezag toe te kennen als aan God zelf?

Sommige mensen die zich christen noemen, vinden dat. Zij zeggen: Jezus is Gods Woord, niet de Bijbel. De Bijbel vertelt ons alleen maar over Gods Woord. De Bijbel geeft ons alleen maar een verslag van Gods Woord. Maar, zeggen zij, de Bijbel kan niet zelf Gods Woord zijn. En je mag ook je vertrouwen niet stellen op de Bijbel, maar alleen op Jezus zelf, op God zelf. Vertrouw op je de Bijbel, dan is dat afgoderij.

Niveauverschil

Maar is dat waar? Als je zegt dat de Bijbel Gods Woord is, zet je dan de Bijbel inderdaad op één lijn met Jezus? Als je zegt: ‘De Bijbel is Gods Woord,’ is dat dan eenzelfde soort uitspraak als: ‘Jezus is Gods Woord’? Liggen beide uitspraken op hetzelfde niveau?

Dat lijkt mij toch niet. De Bijbel is wel Gods Woord. Maar niet op dezelfde manier als waarop Jezus Gods Woord is. Als mens is Jezus het vleesgeworden Woord. In dat woord ‘vleesgeworden’ zit opgesloten dat Hij dat werd toen Hij mens werd. Hij kwam als mens naar de aarde als Gods ultieme openbaring. Maar Hij is niet Gods Woord, omdat Hij Gods ultieme openbaring is. Nee, het is juist andersom. Hij is Gods ultieme openbaring, omdat Hij Gods Woord is. Dat was Hij namelijk altijd al. Hij is immers Gods Zoon. En als Gods Zoon is Hij Gods eeuwige Woord. Hij is Gods eeuwige Wijsheid. Hij is, als onderdeel van de drie-eenheid, God zelf (Johannes 1:1-4).

Maar de Bijbel is niet eeuwig. De Bijbel is niet God. De Bijbel, de Heilige Schrift, is de op schrift gestelde versie van wat God gesproken heeft. Dat is meer dan enkel een verslag van wat God gesproken heeft. Het is meer dan wat mensen die erbij geweest zijn ons hebben overgeleverd over wat God gesproken heeft. Nee, de Bijbel is zelf volledig Gods Woord, omdat elk woord dat er in de Bijbel staat, daar staat dankzij de inspiratie door Gods Geest (2 Timotheüs 3:16). De Heilige Geest die, ook als onderdeel van de drie-eenheid, God zelf is.

De Bijbel is dus, zeg maar, het product van Gods Geest. De Geest is degene die voor en na Jezus’ leven op aarde Gods eeuwige Woord en Wijsheid heeft doorgegeven via de mond van profeten en apostelen. En Hij is degene die via de pen van deze profeten en apostelen (en van anderen, zoals de evangelisten) dat eeuwige Woord heeft vastgelegd in Gods geschreven Woord, de Bijbel.

Via de Geest is de Bijbel uit Christus voortgekomen.

Die Geest gaat uit van de Vader en de Zoon. Je kunt dus zeggen dat de Bijbel via de Geest is voortgekomen uit de Vader en de Zoon. Daarom is de Bijbel op een heel ander niveau Gods Woord dan dat Jezus Christus dat is. Christus is het eigenlijke Woord. Als het eeuwige Woord dat vlees werd, is Hij Gods ultieme openbaring aan ons. Maar de Bijbel is de geschreven weergave van die openbaring. Als we de Bijbel Gods Woord noemen, zetten we de Bijbel dus niet op één lijn met Christus. Laat staan dat we de Bijbel tot een afgod maken. Nee, we belijden alleen dat via de Geest de Bijbel uit Christus is voortgekomen.

Goddelijk gezag

Maar wel is het waar dat we de Bijbel goddelijk gezag toekennen. Omdat de Bijbel Gods Woord is, vertrouwen en gehoorzamen we de Bijbel zoals we God zelf vertrouwen en gehoorzamen. Nogmaals: is dát dan geen afgoderij?

Je moet alleen op God vertrouwen en alleen Hem gehoorzamen, zeggen sommigen. Het gaat om Jezus, niet om de Bijbel, zeggen anderen. Of in andere woorden: het gaat niet om de leer, maar om liefde voor Jezus. Want Jezus is de waarheid, niet de leer.

Maar dat zijn volgens mij rare, valse tegenstellingen. Immers, als ik iemand vertrouw, geloof ik ook wat hij zegt. En als iemand gezag heeft en gehoorzaamd moet worden, heeft ook wat hij zegt gezag en moet je ook doen wat hij zegt. Stel dat ik tegen mijn vrouw zou zeggen: ‘Ik vertrouw jou wel, maar ik geloof niets van wat je tegen me zegt’? Of stel dat mijn zoon tegen mij zou zeggen: ‘Ik gehoorzaam jou wel, maar ik doe niet wat je zegt’? Dat is toch onzinnig?

Zo is het met de Bijbel ook. Als je God vertrouwt, geloof je wat Hij zegt. Als je God gehoorzaamt, doe je wat Hij zegt. Wat zegt Hij? Dat staat in de Bijbel. Want dat is zijn Woord.

Wat ik zeg, is net zo betrouwbaar als ik zelf ben. Ik lieg wel eens, want als mens ben ik niet altijd even betrouwbaar. Ik zeg ook per ongeluk wel eens dingen die niet kloppen. Want als mens ben ik feilbaar en maak ik fouten. Maar God is volledig betrouwbaar. Hij is de waarheid zelf. En Hij is almachtig en alwetend en daarom onfeilbaar. En dus is ook wat Hij zegt volledig betrouwbaar. Hij spreekt nooit leugens en begaat als hij spreekt geen vergissingen.

Omdat de Bijbel Gods Woord is, is die net zo betrouwbaar als God zelf is.

Omdat de Bijbel Gods Woord is, is die net zo betrouwbaar als God zelf is en heeft die hetzelfde gezag als God zelf heeft. Dat is toch alleen maar logisch?

Jezus kennen

En het is maar goed ook dat de Bijbel goddelijk gezag heeft. Want hoe kennen we God? Hoe kennen we Jezus? Toch alleen maar uit de Bijbel? Als de Bijbel niet net zo veel gezag zou hebben als God zelf en niet net zo betrouwbaar zou zijn als God zelf, hoe zouden we dan ooit betrouwbare kennis over God kunnen hebben? Hoe zouden we dan ooit zekerheid kunnen krijgen over wie Hij is, wat Hij van ons wil en hoe Hij ons wil redden?

Maar dat betekent ook dat we, als we Jezus liefhebben en Hem willen leren kennen, moeten luisteren naar wat Hij zegt. Stel dat ik tegen mijn vrouw zou zeggen: ‘Ik houd wel van je, maar wat je tegen me zegt, interesseert me niet.’ Of: ‘Ik wil je graag steeds beter leren kennen, maar ik vind het niet nodig om naar je te luisteren.’ Dat is toch absurd?

Zo is het met de Bijbel ook. Juist omdat ik Jezus liefheb, drink ik zijn woorden in die de Bijbel mij overlevert. En dan niet alleen die woorden die de Bijbel citeert als letterlijke uitspraken van Jezus tijdens zijn leven op aarde. Nee, heel de Bijbel. Want heel de Bijbel is het Woord van God dat Christus’ Geest mij namens Hem als Gods eeuwige Woord doorgeeft. Heel de Bijbel spreekt eigenlijk maar van één ding: Jezus Christus, die voor mij gekruisigd is. Als ik Hem wil geloven, moet ik de Schriften geloven. Dat heeft Hij zelf gezegd (Johannes 5:39 en 47)!

Als ik Jezus echt liefheb, heb ik geen grotere liefhebberij dan het lezen en bestuderen van Gods geschreven Woord.

Als ik die Christus echt liefheb en daarom zo goed wil kennen als dat voor mij als mens maar mogelijk is, dan zit er voor mij maar één ding op: dag in dag uit mij onderdompelen in de Bijbel. Als ik Jezus echt liefheb, heb ik geen grotere liefhebberij dan het lezen en bestuderen van Gods geschreven Woord. Want daar leer ik Hem kennen. Daar komt Hij naar mij toe. Daar ontmoet ik Hem. Daar spreekt Hij tot mij.

Dan geef ik ook niet af op pogingen om de leer van de Bijbel te verwoorden in belijdenissen en dogmatische verhandelingen. Dan ben ik blij met alle pogingen om helder te maken waar de grenzen liggen tussen wat Bijbels gezien wel en niet waar is. Juist omdat Christus de Waarheid zelf is, ben ik altijd op zoek naar wat de waarheid van de Bijbel is, omdat ik alleen zo de Waarheid leer kennen die Christus is.

Reageren

Schrijf hier je reactie.
Vul hier alsjeblieft je naam in