Voor de koorleider. Op ‘De dood van de zoon’. Een psalm van David.
- Met heel mijn hart loof ik de HEER.
U, hoogste God, bewijs ik eer.
Ik zal van blijdschap vrolijk springen,
van al uw wonderdaden zingen. - Mijn vijand is laf weggesneld,
gestruikeld en door U geveld.
U wilde zelf mijn recht herstellen,
vanaf uw troon het oordeel vellen. - U gaf de heidenen hun straf.
De goddeloze ligt in ’t graf.
Totaal verwoest zijn nu hun steden.
Voor eeuwig is hun naam vergeten. - Gods rechterstoel staat vast en hecht.
Voor eeuwig troont Hij en doet recht.
Hij zal een billijk vonnis spreken
en ’t onrecht van de volken wreken. - Een sterke burcht is God de HEER.
Hij biedt bescherming, altijd weer,
aan wie Hem kennen en vertrouwen,
in bange tijden op Hem bouwen. - Zing voor Hem die op Sion troont,
de HEER, die moord met wraak beloont,
die hulpgeroep nooit zal vergeten.
Laat wat Hij doet de volken weten. - Ik ben gehaat, HEER, zie mijn nood!
Ik lig op ’t randje van de dood.
Red mij, dan zal ik blij U prijzen,
in Sions poorten eer bewijzen. - De heidenen, die kregen straf.
Hun eigen valkuil werd hun graf.
De goddeloze wordt gevangen
in netten die hij zelf eerst spande. - Zo maakt God zich bekend in nood.
Wie Hem vergeet, leeft naar de dood.
Maar Hij zal armen nooit verachten.
Ze mogen eeuwig hoop verwachten. - Sta op, HEER, maak de volken bang!
De mensen gaan hun eigen gang.
Leer hun dat zij eens sterven moeten
en voor hun zonden zullen boeten.
Deze psalmberijming is een project in uitvoering. Ik probeer regelmatig een nieuwe psalm te plaatsen, maar ik heb geen idee hoe vaak dat gaat lukken en ook niet of dit project ooit afkomt.
Psalmen zijn natuurlijk bedoeld om te zingen, dus ik heb er geen bezwaar tegen als dat gebeurt. Wel zou ik het leuk vinden om dat dan ook te weten.
En ik zou je willen vragen deze berijming niet verder te verspreiden zonder mijn toestemming en nooit zonder bronvermelding.
