Berijming van Psalm 49

Voor koorleider. Van de Korachieten. Een psalm.

1. Hoor, volken, overal ter wereld, hoor!
   Wat ik ga zeggen – heb daar aandacht voor!
   Geëerd of niet, rijk, arm, het maakt niet uit
   als je voor mij je oren maar niet sluit.
   Slechts wijsheid is het wat mijn mond onthult,
   want een diep inzicht heeft mijn hart gevuld,
   doordat ik luister naar verborgen dingen.
   Bij citerspel wil ik daar nu van zingen.
   
2. Moet ik soms bang zijn in een onheilstijd
   als om mij heen het grote onrecht dreigt
   van ieder die te koop loopt met zijn geld
   en op zijn rijkdom zijn vertrouwen stelt?
   Geen mens koopt daarmee ooit een ander vrij,
   want God vraagt daarvoor een te hoge prijs.
   Hoe zou het dus ooit iemand zijn gegeven
   geen graf te zien, maar eeuwig voort te leven?
   
3. Zie dat de wijze zelfs het graf in moet.
   De dwaze gaat het lange tijd nog goed,
   totdat hij samen met de domme sterft
   en iemand anders hun vermogen erft.
   Ze denken wel: ons huis blijft altijd staan
   en ook ons land staat vast op onze naam!
   Maar nee, een mens, hoe rijk hij ook geweest is,
   komt aan zijn eind alsof hij slechts een beest is.
   
4. Zo brengt hun dwaasheid steeds weer op dood spoor.
   Toch geeft hun nageslacht eraan gehoor:
   als schapen worden zij in ’t graf geleid –
   het is de dood die hen als herder weidt.
   Terwijl hun lijk geheel tot stof vergaat,
   komt voor oprechten weer de dageraad.
   God koopt mij vrij, de dood kan mij niet deren.
   Hij neemt mij op, ik zal Hem eeuwig eren.
   
5. Wees maar niet bang, hoe rijk een dwaas ook wordt.
   Hoe groot zijn aanzien ook, het duurt maar kort.
   Niets neemt hij mee wanneer hij sterven gaat
   en al zijn aanzien hem in ’t graf verlaat.
   Gelukkig prijst men hem en prijst hij zich.
   Toch ziet hij na zijn sterven nooit meer licht.
   Een mens, hoe rijk ook, die zo dwaas geweest is,
   komt aan zijn eind alsof hij slechts een beest is.