Voor de koorleider. Voor Jeduthun. Een psalm van David.
- Ik dacht: ‘Ik houd me aan de juiste weg,
en doe mijn mond een muilband om,
zodat ik geen verkeerde dingen zeg,
wanneer ik zondaars tegenkom.’
Ik hield me stom en sprak geen enkel woord,
niets goeds werd uit mijn mond gehoord. - Toch schroeide feller nog de pijn in mij.
Mijn wanhoop laaide op als vuur.
Ik slaakte diepe zuchten en ik zei:
‘HEER, wanneer komt mijn laatste uur?
Als ik het aantal van mijn dagen ken,
weet ik hoe sterfelijk ik ben.’ - Mijn dagen zijn te tellen op één hand
en duren voor U slechts een zucht.
Ja, ieder mens, hoe stevig ook geplant,
is slechts een schaduw, niets dan lucht.
Hij slaaft en slooft, hij schraapt bijeen en sterft
en weet niet wie zijn schatten erft. - Wat is er nu dan nog voor hoop voor mij?
Van U verwacht ik het, mijn God!
Red mij van al mijn zonden, maak me vrij,
zodat geen dwaas me meer bespot.
Maar, Heer, ik zwijg nu, want ik sta verstomd
omdat van U dit alles komt. - Heer, houd toch op, beëindig nu mijn leed!
Want ik bezwijk als U blijft slaan.
Zoals een mot zich door iets moois heen vreet,
zo zal de schoonheid snel vergaan
van wie U straft. De mens is enkel lucht.
Zijn leven hier is slechts een zucht. - Ik roep om hulp, HEER, luister, antwoord nu!
Zwijg niet als U mijn tranen ziet.
Hier ben ik slechts een vreemdeling bij U.
Laat me met rust en straf me niet,
zodat ik nog een beetje vreugde ken,
voordat ik straks er niet meer ben.
Deze psalmberijming is een project in uitvoering. Ik probeer regelmatig een nieuwe psalm te plaatsen, maar ik heb geen idee hoe vaak dat gaat lukken en ook niet of dit project ooit afkomt.
Psalmen zijn natuurlijk bedoeld om te zingen, dus ik heb er geen bezwaar tegen als dat gebeurt. Wel zou ik het leuk vinden om dat dan ook te weten.
En ik zou je willen vragen deze berijming niet verder te verspreiden zonder mijn toestemming en nooit zonder bronvermelding.
