‘Wat?’ zeggen mijn tegenstanders. ‘Heeft Christus niet alles wat de kerk leert en besluit boven elke discussie verheven, als Hij beveelt dat we ieder die daartegen in wil gaan, als een heiden of tollenaar moeten beschouwen?’ Mattheüs 18:17
Om te beginnen heeft Christus het daar niet over de leer. Nee, Hij kent de kerk het gezag toe om te straffen en zo gebreken te corrigeren. Wie vermaand of gestraft wordt, mag zich niet verzetten tegen het oordeel van de kerk. Maar dit laat ik rusten. Het is wonderlijk hoe weinig schaamte deze nietsnutten hebben, dat ze niet aarzelen om hierover zo tekeer te gaan. Want wat kunnen ze eigenlijk anders uit deze passage opmaken dan dat we nooit de eensgezindheid van de kerk mogen minachten? En die kan alleen bereikt worden in de waarheid van Gods Woord.
Je moet naar de kerk luisteren, zeggen zij. Wie ontkent dat? De kerk doet geen uitspraken, behalve op basis van Gods Woord. Als ze meer eisen dan dat, moeten we weten dat ze niets opschieten met deze woorden van Christus.
En niemand moet de indruk krijgen dat ik zo graag discussies voer, omdat ik er zo sterk op sta dat het de kerk niet is toegestaan om nieuwe dogma’s te maken, dat wil zeggen: meer te leren en als goddelijke uitspraak te presenteren dan wat de Heer in zijn Woord geopenbaard heeft. Want verstandige mensen zien hoe gevaarlijk het is als mensen eenmaal zoveel gezag gekregen hebben. Zij zien ook hoeveel gelegenheid goddelozen krijgen om ons te bespotten en te beledigen, als wij zeggen dat christenen opvattingen van mensen als goddelijke uitspraken moeten beschouwen.
Bovendien, Christus spreekt volgens de toestand in zijn tijd. Daarom noemt Hij het sanhedrin de kerk, om zijn leerlingen te leren om later respect te hebben voor de heilige vergaderingen van de kerk. Maar dat zou betekenen dat elke stad en elk dorp zelf de vrijheid zou hebben om dogma’s te fabriceren.
Bestellen?
