En om de lezers extra goed te laten begrijpen waar het in deze kwestie vooral om gaat, zal ik kort uitleggen wat mijn tegenstanders beweren en op welk punt ik me tegen hen verzet.

Zij zeggen dat de kerk niet kan dwalen. Dat slaat vooral hierop en dat leggen zij zo uit: als de kerk door Gods Geest bestuurd wordt, kan ze veilig haar weg gaan zonder het Woord. Waarheen ze ook gaat, ze kan niets anders van mening zijn of zeggen dan wat waar is. Als ze iets bepaalt buiten of naast Gods Woord, dan kan dat dus niet anders dan als een zekere uitspraak van God beschouwd worden.
Ik geef hun het eerste toe: de kerk kan niet dwalen in zaken die onmisbaar zijn voor het behoud. Maar dan ben ik van mening dat dit zo is omdat de kerk al haar eigen wijsheid afwijst en zich door de Heilige Geest laat onderwijzen door middel van Gods Woord. Dit is dus het verschil: zij stellen het gezag van de kerk buiten Gods Woord. Maar ik wil dat dat gezag aan Gods Woord gebonden is. En ik sta niet toe dat het daarvan wordt losgemaakt.
En het is toch logisch als de bruid en leerlingen van Christus onderworpen worden aan hun bruidegom en leermeester, zodat we continu ijverig gespitst zijn op zijn mond? Want zo gaat het in een goed geregeld huis: de vrouw is gehoorzaam aan het gezag van haar man. Zo zijn de regels in een goed geordende school: er wordt alleen geluisterd naar het onderwijs van de meester. De kerk moet daarom niet wijs zijn uit zichzelf en niet zelf iets bedenken. Nee, ze moet de grenzen van haar wijsheid leggen waar Christus ophoudt met spreken.
Op die manier zal de kerk ook niet vertrouwen op wat ze met haar eigen verstand uitdenkt. En in de dingen waarin ze zich baseert op Gods Woord, zal ze niet wankelen door gebrek aan vertrouwen of twijfel. Nee, ze zal daar heel zeker en standvastig op vertrouwen. En vol vertrouwen op de uitgebreide beloften die ze heeft gekregen, zal ze dus ook voldoende reden hebben om haar geloof daarop te baseren. Dan hoeft ze er niet aan te twijfelen dat de Heilige Geest, de beste gids naar de juiste weg, haar altijd zal bijstaan. Maar ze zal tegelijk ook bedenken wat God wil dat we aan zijn Geest hebben. Christus zegt: ‘De Geest die Ik jullie van de Vader zal zenden, zal jullie leiden in alle waarheid.’ Johannes 16:7-13 Hoe dan? ‘Want Hij zal jullie alles in herinnering brengen wat Ik jullie gezegd heb.’ Johannes 14:26 Christus verkondigt dus dat we van de Geest niet meer moeten verwachten dan dat Hij ons verstand verlicht, zodat we de waarheid van zijn leer gaan begrijpen.
Daarom zegt Chrysostomos heel verstandig: ‘Velen laten zich voorstaan op de Heilige Geest. Maar als je je eigen dingen zegt, laat je je ten onrechte op Hem voorstaan. Christus getuigde dat Hij niet uit zichzelf sprak, omdat Hij sprak vanuit de wet en de profeten. Johannes 12:49-50; 14:10 Zo moeten ook wij niets geloven dat ons buiten het evangelie om in de naam van de Geest wordt opgedrongen. Want net zoals Christus de vervulling is van de wet en de profeten, Romeinen 10:4 zo is de Geest de vervulling van het evangelie.’ Tot zover Chrysostomos.1
Op basis hiervan kunnen we nu gemakkelijk concluderen wat mijn tegenstanders verkeerd doen. Zij laten zich alleen maar op de Heilige Geest voorstaan met het doel in zijn naam vreemde dogma’s aan te prijzen buiten Gods Woord om. Terwijl de Geest zelf onlosmakelijk met Gods Woord verbonden wil zijn en Christus dat ook van Hem verklaart als Hij Hem aan zijn kerk belooft. Echt, zo is het.
Eens heeft de Heer zijn kerk voorgeschreven dat ze nuchter moet zijn. 1 Petrus 1:13; 4:7; 5:8 Hij wil dat we ons daar altijd aan houden. En Hij heeft verboden dat de kerk iets aan zijn Woord zou toevoegen of afdoen. Deuteronomium 4:2; Openbaring 22:18-19 Dat is een onaantastbaar besluit van God en de Heilige Geest. Maar mijn tegenstanders proberen dat af te schaffen als ze verzinnen dat de kerk door de Geest geregeerd wordt zonder het Woord.
1Pseudo-Chrysostomos, Sermona de sancto et adorando Spiritu.