Ten slotte, ook al zouden we de roomsen dit allemaal toegeven, dan begint er toch meteen weer een heel nieuwe discussie. Want ik ontken dat in Rome een kerk is waarin voor dit soort geschenken plaats is. Want ik ontken dat er in Rome een bisschop is die de privileges van zo’n aanzien heeft.
Stel dus dat al die dingen die we hen al uit handen gerukt hebben toch waar zouden zijn. Stel dat Petrus door een uitspraak van Christus is aangesteld als hoofd van heel de kerk. Stel dat hij de eer die hij gekregen had, heeft toevertrouwd aan de stoel van Rome. Stel dat dit bevestigd is door het gezag van de oude kerk en doordat het lange tijd gebruikelijk was. Stel dat altijd iedereen eensgezind het hoogste gezag heeft opgedragen aan de paus van Rome. Stel dat hij rechter was over alle zaken en alle mensen en dat hij aan niemands oordeel onderworpen was. Stel dat ze zelfs op nog meer punten gelijk hebben. Toch hoef ik dan maar één antwoord te geven: alle die dingen doen er niet toe als er in Rome geen kerk en geen bisschop is!
Dit moeten ze me toch toegeven: wat zelf geen kerk is, kan niet de moeder van de kerken zijn. En wie zelf geen bisschop is, kan niet het hoofd van de bisschoppen zijn. Dus willen ze in Rome een apostolische stoel hebben? Dan moeten ze mij maar eens een wettig apostelschap aanwijzen! Willen ze de hoogste bisschop hebben? Dan moeten ze mij maar eens een bisschop aanwijzen!
Maar dan? Waar kunnen ze ons iets laten zien dat op een kerk lijkt? Ze noemen zich wel de kerk en hebben de naam ‘kerk’ steeds op de lippen. Maar een kerk is natuurlijk te herkennen aan bepaalde kenmerken en met de aanduiding ‘bisschop’ wordt een bepaalde taak bedoeld. Ik heb het hier niet over het volk, maar over de regering zelf die in de kerk continu haar licht moet geven. Waar is in Rome de bediening die volgens Christus’ instelling onmisbaar is?
Laten we ons weer in herinnering brengen wat ik eerder gezegd heb over de taak van de presbyters en de bisschop. Als we de taak van de kardinalen volgens die norm onderzoeken, dan moeten we erkennen dat ze allesbehalve presbyters zijn. En ik zou wel eens willen weten waarin de paus eigenlijk nog op een bisschop lijkt.
Het eerste en belangrijkste van de bisschopstaak is dat hij het volk onderwijst door Gods Woord. Het tweede, dat daar meteen op volgt, is dat hij de sacramenten bedient. Het derde dat hij vermaant en aanspoort, en ook dat hij degenen die zondigen, corrigeert en het volk onder een heilige tucht houdt. Welke van deze dingen doet hij? Of bij welke van deze dingen doet hij net alsof hij ze doet? Ze moeten dus maar zeggen hoe zij hem als bisschop willen beschouwen. Zelfs met zijn pink, al zou hij maar doen alsof, raakt hij nog geen stukje van zijn taak aan!
Bestellen?
