4.20.16 – Gelijke principes en verschillende wetten

0
465

Wat ik gezegd heb, wordt duidelijk als we bij alle wetten op deze twee dingen letten, zoals het hoort: de bepaling van de wet en het eerlijkheidsprincipe dat de basis voor die wet vormt. Dat eerlijkheidsprincipe ligt in de natuur. Daarom kan dat alleen maar hetzelfde zijn voor iedereen. En daarom moet dat het doel van alle wetten zijn, welk onderwerp ze ook reguleren. Het is geen probleem als voorschriften verschillen. Want ze zijn voor een deel afhankelijk van de omstandigheden.

Verder staat vast dat Gods wet, die wij de morele wet noemen, niets anders is dan een getuigenis van de natuurwet en van het geweten dat God in de harten van de mensen gegrift heeft. Daarom staat heel het eerlijkheidsprincipe waarover we het nu hebben, in die wet geschreven. Daarom moet ook alleen die wet het doel, de norm en de grens zijn voor alle wetten. Alle wetten die gemaakt worden volgens deze norm, die gericht zijn op dat doel en die afgebakend worden door die grens geven ons geen reden om ze af te keuren. Zelfs al verschillen ze van de Joodse wet of van elkaar.

Gods wet verbiedt stelen. In Exodus kun je lezen welke straf er in de wettelijke bepalingen van de Joden op diefstal stond. Exodus 22:1-4 (21:37-22:3) Heel oude wetten bestraften diefstal door de dief te dwingen het dubbele terug te geven. Latere wetten maakten onderscheid tussen diefstal waarbij de dief op heterdaad betrapt werd en diefstal waarbij dat niet het geval was. Sommige wetten gingen nog verder en straften met verbanning, andere met geseling en weer andere met de doodstraf. Vals getuigen werd onder de Joden bestraft met dezelfde straf die opgelegd zou zijn als gevolg van het vals getuigen. Deuteronomium 19:18-21 Maar ergens anders werd het alleen maar bestraft met grote schande, weer ergens anders met de strop en nog weer ergens anders met kruisiging. Doodslag wordt door alle wetten bestraft met de doodstraf, maar wel met verschillende manieren waarop de doodstraf wordt uitgevoerd. Tegen overspel zijn in sommige landen zwaardere en in andere landen lichtere straffen uitgevaardigd.

Toch zien we dat ondanks die verschillen, alle wetten hetzelfde doel beogen. Want als met één mond vaardigen ze straffen uit tegen de misdaden die Gods eeuwige wet veroordeelt: doodslag, diefstal, overspel, vals getuigen. Alleen over de strafmaat zijn ze het niet eens. Maar dat is niet nodig en zelfs niet nuttig. Er zijn landen die meteen door moord en roof kapot gemaakt worden als ze tegen doodslag niet met gruwelijke straffen zouden optreden. Er zijn tijden waarin het nodig is dat er strenger gestraft wordt. Als er in een staat oproer is, moet het kwaad dat daar altijd uit voortkomt door middel van nieuwe bepalingen gecorrigeerd worden. In tijd van oorlog, als de wapens kletteren, zou alle medemenselijkheid verdwijnen als er geen afschrikwekkend effect zou uitgaan van ongewone straffen. In tijden van onvruchtbaarheid of pest zal alles in elkaar storten als er niet extra streng wordt opgetreden. Er zijn volken die tot bepaalde fouten geneigd zijn, tenzij ze met grote kracht in bedwang gehouden worden.

Zo’n variatie is dus heel geschikt om ervoor te zorgen dat men zich blijft houden aan Gods wet. Als je je daaraan ergert, moet je wel heel kwaadaardig zijn en het algemeen welzijn haten!

Sommigen zeggen dat het een belediging is van Gods wet, zoals die via Mozes gegeven is, als die wordt afgeschaft en je de voorkeur geeft aan andere wetten boven Gods wet. Maar dat is echt onzin. Immers, dat we de voorkeur geven aan andere wetten boven de wet van Mozes is niet omdat we ze met elkaar vergelijken en dan die andere wetten simpelweg beter vinden. Nee, we vinden die andere wetten beter passen bij de omstandigheden van tijd, plaats en volk. Ook wordt de wet van Mozes niet afgeschaft, want die wet is nooit aan ons gegeven. De Heer heeft die wet via Mozes immers niet gegeven om bij alle volken afgekondigd te worden en overal van kracht te zijn. Nee, Hij had het Joodse volk aangenomen in zijn trouw en bescherming. Daarom wilde Hij ook de wetgever zijn van specifiek dat volk. En zoals een wetgever hoort te doen, heeft Hij bij het maken van de wetten speciaal gelet op het belang van dat volk.

Bestellen?

Reageren

Schrijf hier je reactie.
Vul hier alsjeblieft je naam in