Dit is net zoiets als wanneer iemand zou beweren dat het blazen van de Heer op zijn leerlingen een sacrament is waarmee de Heilige Geest gegeven wordt. Johannes 20:22 Maar de Heer deed dat eenmalig. Hij wilde niet dat wij het ook zouden doen. Zo is het ook met de handoplegging door de apostelen. Zij deden dat in die tijd, omdat de Heer graag wilde dat de zichtbare gaven van de Heilige Geest gegeven werden op hun gebed. Niet om hun opvolgers een leeg en zinloos teken te laten verzinnen om hen enkel als na-apers te imiteren, zonder dat de inhoud aanwezig is.
Maar zelfs als mijn tegenstanders bewijzen dat ze met hun handoplegging echt de apostelen imiteren – al is het niet meer dan een of andere verdraaide nepimitatie – hoe komen ze dan toch bij hun ‘reddingsolie’, zoals zij die noemen? Wie heeft hun geleerd in olie hun redding te zoeken, aan olie de kracht toe te kennen om te versterken? Paulus soms? Hij trekt ons ver weg van de elementen van deze wereld. Galaten 4:9 Niets veroordeelt hij zo sterk als dat je je vastklampt aan dergelijke praktijken! Kolossenzen 2:20 Maar ik verklaar vrijmoedig, niet uit mezelf, maar vanuit de Heer: zij die olie ‘reddingsolie’ noemen, verwerpen de redding in Christus, verloochenen Christus en hebben geen deel aan Gods rijk. Want olie is er voor de buik en de buik voor olie. God zal aan beide een eind maken. Want al die zwakke elementen die alleen al vergaan doordat je ze gebruikt, hebben niets te maken met Gods koninkrijk. Dat koninkrijk is immers geestelijk en onvergankelijk.
‘Wat nu?’ zal iemand vragen. ‘Meet je het water waarmee we gedoopt worden en het brood en de wijn waaronder het avondmaal van de Heer gegeven wordt, af aan dezelfde norm?’ Mijn antwoord is dat je in de sacramenten die God gegeven heeft, op twee dingen moet letten: op de fysieke substantie die aan ons gepresenteerd wordt en op de vorm die Gods Woord daar indrukt. In die laatste ligt alle kracht. Dus voor zover brood, wijn en water die ons in de sacramenten voor ogen gehouden worden, hun substantie houden, geldt nog steeds Paulus’ uitspraak: ‘Het voedsel is er voor de buik en de buik is er voor het voedsel. God zal aan beide een eind maken.’ 1 Korinthiërs 6:13 Ze vergaan immers en verdwijnen samen met deze zichtbare wereld. Maar voor zover Gods Woord ze heiligt om sacramenten te zijn, houden ze ons niet in het vlees, maar geven ze ons betrouwbaar geestelijk onderwijs.