Waar het woord ‘mis’ vandaan komt, heb ik nooit met zekerheid kunnen zeggen. Alleen lijkt het mij waarschijnlijk dat dat woord is afgeleid van de offers die gebracht werden. Daarom gebruiken oude schrijvers ook meestal het meervoud. Maar om de discussie over de naam te laten rusten: volgens mij zijn privémissen regelrecht in strijd met Christus instelling. Daarom vormen ze een goddeloze ontheiliging van het avondmaal.

Immers, wat heeft de Heer ons bevolen? Heeft Hij niet geboden te nemen en onder elkaar uit te delen? Lucas 22:17 Wat leert Paulus waar we ons aan moeten houden? Leert hij ons niet dat we het brood moeten breken, zodat dat het samen deel hebben is aan het lichaam en het bloed? 1 Korinthiërs 10:16 Dus als één van ons het krijgt en het niet uitdeelt, hoe klopt dat dan nog met wat Paulus leert?
‘Maar,’ zeggen mijn tegenstanders, ‘die ene doet dat namens heel de kerk.’ Op basis van welk gebod? Speel je zo niet openlijk een spelletje met God, als één persoon voor zichzelf houdt wat alleen door velen hoort te gebeuren? De woorden van Christus en Paulus zijn duidelijk genoeg. Dus overal waar het brood niet gebroken wordt om de gelovigen er deel aan te geven, daar is niet het avondmaal van de Heer, maar een valse en omgekeerde imitatie ervan. Maar een valse imitatie is een misvorming. En een misvorming van zo’n groot mysterie kan niet zonder goddeloosheid. In privémissen ligt dus een goddeloos misbruik.
En uit één fout in de godsdienst komen steeds weer andere fouten voort. Nadat de gewoonte om te offeren zonder te delen er eenmaal ingeslopen was, begon men stap voor stap in alle hoeken van de kerkgebouwen allerlei missen op te dragen. Het volk werd in alle richtingen uiteengescheurd, terwijl het juist als één vergadering hoorde samen te komen om het mysterie te belijden dat het één is.
Mijn tegenstanders moeten hun gang maar gaan en ontkennen dat het afgoderij is dat ze het brood in hun missen laten zien om het in Christus’ plaats te aanbidden. Want ze hebben het tevergeefs over de beloften van Christus’ aanwezigheid. Hoe je die ook opvat, we hebben die in elk geval niet gekregen om onreine en onheilige mensen een lichaam van Christus te laten fabriceren zo vaak ze maar willen en voor elk misbruik waar ze maar zin in hebben. Nee, we hebben die beloften gekregen om gelovigen echt te laten genieten van het deelhebben aan Christus doordat ze zich in het vieren van het avondmaal eerbiedig houden aan zijn gebod.