In dit sacrament hebben we zo’n overtuigend bewijs van al deze dingen, dat het voor ons vast moet staan dat ze ons net zo echt getoond worden als wanneer Christus zelf aanwezig zou zijn en voor ons zou staan, zodat we Hem konden zien en aanraken. Want dit woord kan niet liegen of ons bedriegen: ‘Neem, eet, drink. Dit is mijn lichaam dat voor jullie gegeven wordt. Dit is mijn bloed dat vergoten wordt voor vergeving van zonden.’ Mattheüs 26:26-28; 1 Korinthiërs 11:24 Als Christus ons beveelt om het aan te nemen, geeft Hij daarmee aan dat het van ons is. Als Hij ons beveelt het te eten, geeft Hij daarmee aan dat het samen met ons één substantie wordt. Als Hij over zijn lichaam verkondigt dat het voor ons gegeven is en over zijn bloed dat het voor ons vergoten is, leert Hij daarmee dat die twee niet van Hem, maar juist van ons zijn. Want Hij heeft ze niet voor zijn eigen voordeel aangenomen en opgegeven, maar om ons te redden.
En we moeten er zorgvuldig op letten dat de grootste en haast de enige kracht van het sacrament in deze woorden ligt: ‘Dat voor jullie gegeven wordt, dat voor jullie vergoten wordt.’ Als het lichaam en bloed van de Heer niet voor eens en voor altijd gegeven waren voor onze verlossing en redding, zouden we er maar weinig aan hebben dat ze nu uitgedeeld worden. Brood en wijn maken die dus voor ons zichtbaar, niet alleen om ons te leren dat ze van ons zijn, maar ook dat ze voor ons bestemd zijn als voedsel voor ons geestelijk leven.
Ik heb hier eerder op gewezen: de fysieke dingen die in het sacrament gepresenteerd worden, leiden ons door een soort analogie naar de geestelijke dingen. Als we het brood krijgen als symbool van Christus’ lichaam, moeten we daarin meteen deze vergelijking zien: zoals het brood ons lichaam voedt, in leven houdt en versterkt, zo is Christus’ lichaam het enige voedsel om onze ziel te voeden en levend te maken. Als we de wijn aan ons gepresenteerd zien als symbool van zijn bloed, moeten we bedenken wat we lichamelijk aan wijn hebben. Dan beseffen we dat we geestelijk datzelfde hebben aan het bloed van Christus: het voedt, verkwikt en versterkt ons en vrolijkt ons op. Want als we voldoende beseffen wat het overgeven van dit heilige lichaam en het vergieten van dit bloed ons opgeleverd heeft, zien we duidelijk dat, volgens een dergelijke analogie, deze eigenschappen van brood en wijn wat ons betreft heel goed passen bij het lichaam en bloed van Christus, als die aan ons worden uitgedeeld.