Nu is er vast niemand meer die niet ziet dat de kinderdoop echt niet door mensen bedacht is. Want hij wordt ondersteund door zo’n grote goedkeuring van de Schrift. Sommigen werpen tegen dat je nergens vindt dat ook maar één klein kind door de handen van de apostelen gedoopt is. Maar dat is geen erg plausibel bezwaar. Want ook al wordt dit niet expliciet door de evangelisten verteld, toch worden kleine kinderen andersom ook nergens buitengesloten, telkens als er verteld wordt dat er een gezin gedoopt wordt. En wie anders dan een dwaas zou daaruit de conclusie trekken dat kleine kinderen niet gedoopt werden?

Als dit soort argumenten enig hout sneden, zou je evengoed vrouwen moeten afhouden van het avondmaal van de Heer. Want we lezen niet dat zij in de tijd van de apostelen tot het avondmaal werden toegelaten. Toch zijn we op dat punt tevreden met de norm van het geloof. Want als we bedenken wat de instelling van het avondmaal impliceert, kunnen we op grond daarvan gemakkelijk beoordelen wie we moeten toelaten er gebruik van te maken.
En datzelfde zien we bij de doop. Immers, als we beseffen met welk doel de doop is ingesteld, dan zien we duidelijk dat ook kleine kinderen er niet minder recht op hebben dan ouderen. We kunnen kleine kinderen dus niet van de doop beroven zonder de wil van God, die de doop heeft ingesteld, openlijk geweld aan te doen.
Verder strooien mijn tegenstanders onder het eenvoudige volk het praatje rond dat er na Christus’ opstanding een lange reeks jaren voorbijgegaan is waarin de kinderdoop onbekend was. Maar dat is een schandelijke leugen van hen! Er is immers geen schrijver zo oud of hij is er zeker van dat de kinderdoop dateert uit de tijd van de apostelen.