Zo is het ook als de Heer Abraham uitkiest om deel te krijgen aan Hem. Dan begint Hij niet bij de besnijdenis, terwijl Hij ondertussen verzwijgt wat Hij met dat teken bedoelt. Nee, Hij kondigt eerst aan wat voor verbond Hij met Abraham wil gaan sluiten. En pas als Abraham Gods belofte gelooft, geeft Hij hem het sacrament. Waarom volgt bij Abraham het sacrament op geloof en waarom gaat het sacrament bij Izak aan elk begrip vooraf? Omdat Abraham pas op volwassen leeftijd wordt aangenomen om deel te krijgen aan het verbond. Tot dan toe was hij een vreemdeling voor dat verbond. Daarom is het gepast dat hij eerst de voorwaarden van het verbond leert. Maar dat hoeft niet bij het kind dat uit hem geboren wordt. Want dat is op grond van erfrecht, volgens de formulering van de belofte, al vanaf de moederschoot in het verbond opgenomen. Of – om deze kwestie duidelijker en korter uit te leggen – als de kinderen van de gelovigen deel hebben aan het verbond zonder hulp van hun verstand, is er geen reden om hen af te houden van het teken, alleen omdat ze nog niet kunnen zweren op de bepalingen van het verbond.
Vast en zeker is dat de reden waarom God meerdere keren verzekert dat de kinderen die uit de Israëlieten geboren worden, voor Hem verwekt en geboren zijn. Ezechiël 16:20; Ezechiël 23:37 Want ongetwijfeld beschouwt Hij de kinderen van degenen aan wie Hij beloofd heeft dat Hij een Vader zou zijn voor hun zaad, als zijn kinderen. Maar wie ongelovig is en geboren is uit goddeloze ouders, wordt beschouwd als een vreemdeling voor de gemeenschap van het verbond, totdat hij door geloof met God verenigd wordt. Het is dus logisch dat Hij zo iemand ook het teken niet geeft. Want bij zo iemand zou dat vals en zonder betekenis zijn. Dat bedoelt Paulus ook als hij schrijft dat de heidenen, zolang ze nog in hun afgodendienst weggezonken waren, buiten het verbond stonden. Efeziërs 2:12
Deze hele kwestie kan, als ik me niet vergis, als volgt kort worden samengevat: wie pas op volwassen leeftijd het geloof in Christus omhelzen, mogen pas met de doop getekend worden als er eerst geloof en berouw tussenbeide komen. Want ze zijn tot nog toe vreemdelingen geweest voor het verbond. En alleen geloof en berouw kunnen de toegang tot de gemeenschap van het verbond openen. Maar de kleine kinderen die uit christenen geboren zijn, moeten tot de doop worden toegelaten. Want God neemt hen meteen nadat ze geboren zijn, aan als erfgenamen van het verbond.
Daarop moeten we laten slaan wat de evangelist Mattheüs vertelt: Johannes de Doper doopte degenen die hun zonden beleden. Dat voorbeeld moeten we volgens mij ook tegenwoordig volgen. Want als een moslim zich zou aanbieden om gedoopt te worden, zouden we hem niet zomaar mogen dopen. Hij moet eerst belijdenis doen en zo de kerk genoegdoening geven.
Bestellen?
