Om te beginnen is dit een bekend genoeg leerstuk dat alle vromen belijden: de juiste betekenis van de tekenen ligt niet slechts in de uiterlijke rituelen. Nee, die is vooral afhankelijk van de belofte en van de geestelijke mysteries die – daarom heeft de Heer ze ingesteld – de rituelen moeten afbeelden.
Dus als je volledig wilt leren wat de kracht van de doop is, wat het doel van de doop is, kortom alles wat de doop nu eigenlijk is – dan moet je in je gedachten niet blijven staan bij het teken en het fysieke schouwspel. Nee, je moet je gedachten juist opheffen naar Gods beloften die ons in de doop worden aangeboden en naar de innerlijke mysteries die door de doop zichtbaar gemaakt worden voor ons. Als je dit weet, ken je de volledige betekenis en, zeg maar, de totale substantie van de doop. En op basis daarvan leer je dan ook op welke manier de uiterlijke besprenkeling moet gebeuren en wat het nut ervan is.
Aan de andere kant, als je deze dingen vol verachting negeert en je gedachten volledig hecht en bindt aan het zichtbare ritueel – dan zul je niet de kracht en evenmin de eigenlijke betekenis van de doop begrijpen. Dan zul je zelfs niet begrijpen wat de bedoeling is van het water of wat het nut ervan is.
Voor deze stelling zijn zoveel zo duidelijke Schriftbewijzen dat het niet nodig is om hier nog uitgebreider op in te gaan. Dus hoeven we nu alleen nog maar op basis van de beloften die in de doop gegeven worden, na te gaan wat de kracht en de aard van de doop is.
De Schrift laat zien dat de doop in de eerste plaats wijst op de reiniging van onze zonden, die we krijgen dankzij Christus’ bloed. En in de tweede plaats op het sterven van ons vlees, dat ligt in het delen in Christus’ dood. Daardoor worden de gelovigen opnieuw geboren in een nieuw leven en om zo deel te hebben aan Christus. Alles wat de Schrift over de doop leert, kan worden teruggebracht tot deze samenvatting. Behalve dan dat de doop ook een symbool is om onze godsdienst te belijden voor de mensen.
Bestellen?
