Ten slotte levert de doop voor ons geloof ook een betrouwbaar getuigenis op dat we niet alleen zijn geënt in Christus’ dood en leven, maar ook zo één zijn met Christus zelf dat we deel hebben aan al zijn zegeningen. Want Hij heeft de doop in zijn eigen lichaam gewijd en geheiligd. Hij is dus net als wij gedoopt, Mattheüs 3:13 zodat die doop een heel sterke band is van de eenheid en gemeenschap die Hij met ons wilde aangaan. Op basis daarvan bewijst Paulus dat wij Gods kinderen zijn omdat wij in de doop Christus aangetrokken hebben. Galaten 3:26-27 We zien dus dat de vervulling van de doop in Christus ligt. Daarom noemen we Hem het eigenlijke object van de doop. Het is daarom geen wonder dat er wordt verteld dat de apostelen doopten in zijn naam, Handelingen 8:16; 19:5 ook al hadden ze ook het bevel gekregen om te dopen in de naam van de Vader en van de Geest. Mattheüs 28:19 Want alle gaven van God die in de doop gepresenteerd worden, zijn alleen te vinden in Christus.
Toch is het onmogelijk dat iemand die in Christus doopt, niet tegelijk ook de naam van de Vader en van de Geest zou aanroepen. Want we worden door Christus’ bloed gereinigd omdat de barmhartige Vader ons volgens zijn weergaloze welwillendheid in genade wil aannemen en daarom deze middelaar tussenbeide gesteld heeft. Hij moet bij de Vader genade voor ons verwerven. En Christus’ dood en opstanding leveren ons pas de nieuwe geboorte op als wij door de Geest geheiligd zijn en vervuld worden met een nieuwe, geestelijke natuur. Daarom krijgen wij en, in zekere zin, onderscheiden wij de oorzaak van onze reiniging en onze nieuwe geboorte in de Vader, de materie in de Zoon en de uitvoering in de Geest. Zo heeft eerst Johannes de Doper gedoopt en daarna de apostelen met een doop van berouw voor vergeving van zonden. Mattheüs 3:6-11; Lucas 3:16; Johannes 3:23; 4:1; Handelingen 2:38-41 En met het woord ‘berouw’ bedoelden ze zo’n nieuwe geboorte en met ‘vergeving van zonden’ de afwassing.
Bestellen?
