Ik weet wel dat men er over het algemeen anders over denkt: de vergeving die we, als we voor het eerst opnieuw geboren, worden alleen door de doop krijgen, zouden we na de doop krijgen door de zegen van berouw en de sleutels. Maar degenen die dit verzinnen, dwalen omdat ze niet bedenken dat de sleutelmacht waar ze het over hebben, vastzit aan de doop. Je mag ze op geen enkele manier van elkaar losmaken. Een zondaar krijgt vergeving door de bediening van de kerk, niet zonder de verkondiging van het evangelie. Wat wordt er verkondigd? Dat we door het bloed van Christus gereinigd worden van onze zonden. Maar het teken en bewijs van dat bad, wat is dat anders dan de doop? We zien dus dat de vrijspraak en de doop met elkaar te maken hebben.
Deze dwaling heeft het verzonnen sacrament van de boete opgeleverd. Ik heb daar eerder al het een en ander over gezegd en zal de rest afhandelen als er ik eraan toe ben. Het is geen wonder dat mensen die in overeenstemming met hun ruwe aard te veel gehecht zijn aan uiterlijke dingen, ook op dit punt dit gebrek hebben laten zien: niet tevreden met de zuivere instelling van God, hebben ze nieuwe zelfverzonnen hulpmiddelen ingevoerd. Alsof de doop niet zelf het sacrament van boete is! Als ons wordt aanbevolen om heel ons leven lang berouw te hebben en boete te doen, moet ook de doop dezelfde reikwijdte hebben. Daarom is er ook geen twijfel aan dat alle vromen tijdens heel hun levensloop hun doop in herinnering durven terugroepen. Zo versterken ze hun vertrouwen op de enige en eeuwige reiniging die we hebben in het bloed van Christus.
Bestellen?
