In het voorbijgaan wil ik even aanstippen dat de scholastici een groot onderscheid maken tussen de sacramenten van de oude en van de nieuwe wet. Ze doen net alsof de oude sacramenten Gods genade alleen maar afbeeldden, terwijl de nieuwe sacramenten haar daadwerkelijk geven. Dit dogma moeten we volledig afkeuren! Immers, de apostel Paulus spreekt over de oude sacramenten net zo schitterend als over de nieuwe sacramenten. Hij zegt dat de aartsvaders hetzelfde geestelijke voedsel aten als wij en met dat voedsel bedoelt hij Christus. 1 Korinthiërs 10:3 Wie durft daar een loos teken van maken, als de Joden daardoor echt deel kregen aan Christus?
En de stand van zaken die Paulus daar bespreekt, vormt een argument voor mijn opvatting. Want hij gebruikt de Joden als voorbeeld van Gods strengheid, om ons te laten weten dat dezelfde straffen die hen getroffen hebben, ook ons boven het hoofd hangen als we zouden toegeven aan dezelfde zonden. Zo wil Paulus voorkomen dat iemand Gods oordeel zou durven minachten omdat hij vertrouwt op een betekenisloze kennis van Christus, op enkel de naam van het christendom en op uiterlijke kenmerken. Maar die vergelijking zou alleen van toepassing zijn als Paulus kon aantonen dat er geen verschil is tussen ons en de Joden in de dingen waarop hij ons verbood ons daar onterecht op te laten voorstaan. Daarom stelt hij de Joden in de eerste plaats aan ons gelijk in de sacramenten. En hij laat ons geen enkel stukje houden van een privilege waardoor wij zouden durven hopen dat we ongestraft zouden blijven.
Inderdaad is het ons niet toegestaan aan onze doop meer toe te schrijven dan hij zelf ergens anders toeschrijft aan de besnijdenis. Die noemt hij een zegel van de rechtvaardigheid door geloof. Romeinen 4:11 Dus alles wat wij tegenwoordig in de sacramenten krijgen, kregen de Joden in het verleden in hun sacramenten: Christus met zijn geestelijke rijkdommen. Dezelfde kracht die onze sacramenten hebben, ervoeren zij ook in hun sacramenten: dat ze zegels waren dat God hun goedgezind was, zodat ze mochten hopen op eeuwige redding.
Als de scholastici de brief aan de Hebreeën goed hadden uitgelegd, zouden ze zich niet zo vergist hebben. Maar ze lazen daarin dat de rituelen van de wet de zonden niet konden verzoenen. Ja, dat de oude schaduwen geen enkele betekenis hadden voor rechtvaardigheid. Hebreeën 10:1 Ze hebben de vergelijking die daar gemaakt wordt, genegeerd en er alleen uitgehaald dat de wet op zichzelf niets oplevert voor wie zich eraan houdt. Daarom dachten ze dat de vormen simpelweg zonder inhoud waren. Maar de bedoeling van de apostel is te laten zien dat de rituele wet geen waarde heeft totdat je bij Christus komt. Van Hem is heel het effect van de rituele wet afhankelijk.
