Nou, laat ze maar eens zeggen dat wat ik eerder gezegd heb laster is: dat ze niet tevreden zijn met de regel die God heeft voorgeschreven. Maar al zou ik zwijgen, dan nog beschuldigen ze zichzelf al meer dan voldoende. Want ze leren openlijk dat ze een zwaardere last op zich nemen dan Christus hun heeft opgelegd. Immers, ze beloven dat ze zich zullen houden aan de aansporingen van het evangelie over het liefhebben van je vijanden, over geen wraak willen nemen, over niet zweren, enzovoort. Mattheüs 5:33-48 De christenen in het algemeen zijn daar volgens hen niet aangebonden.
Wat kunnen ze daarover tegen mij aanvoeren vanuit het verleden? Geen enkele van de oude schrijvers is ooit op dit idee gekomen. Ze roepen allemaal eenstemmig uit dat Christus nooit ook maar één woordje gesproken heeft waar we niet onontkoombaar aan moeten gehoorzamen. En zonder aarzelen leren zij overal dat vooral dit onderwijs verplicht is, waarvan deze fraaie uitleggers beweren dat Christus het alleen maar aangeraden heeft.
Maar hierboven heb ik al uitgelegd dat dit een heel gevaarlijke dwaling is. Daarom moet het nu voldoende zijn dat ik er in het kort op gewezen heb dat het monnikbestaan van tegenwoordig gebaseerd is op een idee dat alle vromen terecht verschrikkelijk vinden: hun verzinsel dat er een volmaaktere regel is om naar te leven dan de algemene regel die God aan heel de kerk gegeven heeft. Alles wat op dit fundament gebouwd wordt, kan niet anders dan weerzinwekkend zijn.