Ja, zelfs waren soms hele kerken in beslag genomen door heel zware zonden. Toch maakte Paulus ze liever genadig los dan dat hij ze vervloekte. De afval van de Galaten was geen onbeduidende misdaad. De Korinthiërs waren nog minder te verontschuldigen, omdat ze nog meer en zeker geen lichtere misdaden bedreven. Toch worden ze geen van beiden van Gods barmhartigheid uitgesloten. Sterker nog, juist zij die meer dan anderen door onreinheid, overspel en onkuisheid hadden gezondigd, worden uitdrukkelijk uitgenodigd tot bekering. 2 Korinthiërs 12:21
Want het verbond van de Heer blijft en zal voor eeuwig ongeschonden blijven. Hij heeft dat verbond gesloten met Christus, de echte Salomo, en met zijn ledematen met deze woorden: ‘Als zijn kinderen mijn wet verlaten en niet leven volgens mijn verordeningen, als zij mijn bepalingen ontheiligen en zich niet aan mijn geboden houden, dan zal Ik hen hun overtredingen met de roede vergelden en hun onrechtvaardigheid met plagen. Maar mijn goedertierenheid zal Ik niet van hen wegnemen.’ Psalm 89:31-34
Ten slotte worden we er zelfs door de volgorde van de artikelen van de Apostolische Geloofsbelijdenis aan herinnerd dat de vergeving van zonden eeuwig een plaats houdt in Christus’ kerk. Want als, zeg maar, de kerk is vastgesteld, wordt daar vervolgens de vergeving van zonden aan toegevoegd.
Bestellen?
