De apostel leert dus dat God niet verzoend wordt door gehuicheld berouw. Maar dan rijst de vraag hoe het dan kan dat Achab vergeving kreeg en de straf wist af te wenden die hem werd aangekondigd. Uit zijn verdere levensloop blijkt immers dat hij alleen maar voor even diep geschrokken was. Weliswaar trok hij een zak aan en bestrooide hij zich met as, hij ging op de grond liggen en – zo wordt er van hem getuigd – hij vernederde zich voor God. 1 Koningen 21:27-29 Het had echter niet veel te betekenen dat hij zijn kleren scheurde. Want zijn hart bleef verstokt en boordevol boosaardigheid. Maar toch zien we dat God zich laat overhalen en toegeeft.
Mijn antwoord is dat huichelaars soms een tijd gespaard worden, maar dat Gods woede dan wel op hen blijft rusten. Dit gebeurt niet omwille van henzelf. Nee, zo vormen ze een algemeen voorbeeld. Want wat heeft Achab er voor voordeel van gehad dat zijn straf verzacht werd? Het enige was dat hij niets van die straf merkte zolang hij op aarde leefde. Gods vloek had dus een vaste woonplaats in zijn huis en hijzelf ging voor eeuwig verloren.
Hetzelfde kun je zien bij Ezau. Hij werd voor eeuwig verstoten. Toch werd hem na zijn huilen een tijdelijke zegen gegund. Maar God had gezegd dat de geestelijke erfenis slechts naar één van de broers kon gaan. Ezau werd gepasseerd en Jacob werd uitgekozen. Die afwijzing betekende dat Ezau werd uitgesloten van Gods barmhartigheid. Als dierlijk mens restte hem alleen deze troost: hij kon zich tegoed doen aan het vruchtbare deel van de aarde en aan de dauw van de hemel. Genesis 27:38-40
Ik zei net dat dit moet dienen als voorbeeld voor anderen. Daarmee bedoel ik dat wij daardoor leren ons nog enthousiaster te richten op oprecht berouw. Want er is geen twijfel aan dat God bereid is om vergeving te schenken aan wie zich echt en van harte bekeert. Want zijn welwillendheid reikt zelfs tot mensen die het niet waard zijn, als ze maar een beetje blijk geven van spijt.
Tegelijk leren we hieruit wat voor afschuwelijk oordeel alle mensen te wachten staat die zich koppig blijven verzetten, voor wie het een spelletje is Gods dreigementen met een brutaal gezicht en een hart van ijzer te minachten en te negeren. God heeft vaak op deze manier een hand uitgestoken naar de kinderen van Israël om hun moeiten te verlichten, ook al was hun roepen hypocriet en waren ze dubbelhartig en ontrouw. Daar klaagt Hij zelf over in Psalm 78. Psalm 78:36-38 Ze waren meteen weer teruggekeerd naar hun aard. Maar door hen zo welwillend te behandelen wilde Hij hen brengen tot een serieuze bekering, of hun elke verontschuldiging ontnemen.
Maar ook al scheldt God straffen tijdelijk kwijt, Hij bindt zichzelf daarmee niet aan een oneindige wet. Soms staat Hij juist extra streng op tegen huichelaars en verdubbelt Hij de straffen. Zo laat Hij merken hoe erg Hij gehuichel vindt. Maar zoals ik al zei, Hij geeft enkele voorbeelden om te laten zien hoe sterk Hij geneigd is om vergeving te schenken. Zo wil Hij de vromen aansporen om hun leven te beteren. En de trots van hen die onbeschaamd hun poten achteruitschoppen tegen de prikkels, wil Hij zo extra streng veroordelen.
Bestellen?
