Alle vromen zullen dit eenstemmig accepteren, omdat Gods Woord er duidelijk genoeg van getuigt. En zo zullen ze aan de andere kant ook de netelige vragen loslaten als ze merken dat die hun in de weg staan. Ze zullen de hun gestelde grenzen niet overschrijden.
Wat mijzelf betreft, ik onthoud me er niet alleen persoonlijk van om overbodige en nutteloze dingen uit te pluizen. Ik denk dat ik er ook voor moet oppassen dat ik de lichtzinnigheid van anderen in de hand werk door antwoord te geven op hun vragen.
Mensen die hongerig zijn naar zinloze kennis onderzoeken hoe groot het verschil zal zijn tussen profeten en apostelen en ook tussen apostelen en martelaren, hoeveel maagden en gehuwden van elkaar zullen verschillen in rangorde. Kortom, ze slaan geen hoekje van de hemel over, maar onderzoeken alles. Bovendien komt in hen de vraag op waarom de wereld eigenlijk vernieuwd wordt. Gods kinderen hebben immers niets nodig van zo’n weergaloos grote overvloed. Ze zullen gelijk zijn aan de engelen Mattheüs 22:30 en het symbool van het eeuwige geluk van de engelen is dat ze geen behoefte hebben aan eten en drinken.
Maar mijn antwoord is dat alleen het zien van die overvloed al zo heerlijk is. Alleen het kennen daarvan, zonder het te gebruiken, is zo zoet. Dat overtreft alle hulpmiddelen waar we nu van genieten. Stel dat we in de allerrijkste regio van de wereld geplaatst zijn, waar het ons aan geen enkel genot ontbreekt. Wie wordt dan niet nu en dan door zijn ziekte belemmerd in het genieten van Gods zegeningen? Wie wordt niet vaak gestoord door zijn eigen gebrek aan zelfbeheersing? Dat betekent dus dat zuiver genot, zonder enig gebrek, het toppunt van geluk is, zelfs al maak je geen gebruik van het vergankelijke leven.
Anderen gaan verder en vragen of schuim en ander bederf in metalen niet ver verwijderd zijn van herstel en daar niet bij passen. En ik geef dat tot op zekere hoogte toe. Maar dan nog: ik verwacht met Paulus dat de gebreken die er als gevolg van de zonde gekomen zijn, hersteld zullen worden. Naar dat herstel smacht heel de schepping. Ze is als het ware in barensnood. Romeinen 8:22
Ze gaan nog verder en vragen wat er nu eigenlijk beter is aan de toestand die het menselijk geslacht te wachten staat. Er komt dan immers een eind aan de zegen van het krijgen van kinderen. Ook dit probleem is gemakkelijk op te lossen. Dat de Schrift zo hoog opgeeft van die zegen, heeft de maken met de groei waardoor God continu de natuurlijke orde tot haar einddoel brengt. Maar als de volmaaktheid bereikt is, gaat het anders. Dat is bekend.
Maar onvoorzichtige mensen worden meteen door zulke verlokkingen gevangen. En daarna sleept het doolhof hen er nog dieper in mee. Uiteindelijk vermaakt ieder zich met zijn eigen ideeën en komt er geen eind meer aan de discussies. Laten wij maken dat we daar snel uit wegkomen! Dat kan als we ermee tevreden zijn dat we nu in een wazige spiegel kijken, totdat we oog in oog zullen staan. Want van een grote menigte zijn er maar weinig die zich druk maken om de vraag langs welke weg je in de hemel kunt komen. Maar iedereen wil graag, voor het zover is, weten hoe het daar is. En ook al is bijna iedereen laks en traag in het aangaan van de strijd, toch zien ze hun overwinning al helemaal voor zich.
Bestellen?
