En als je pocht dat je meer gedaan hebt dan nodig is, hoe valt dat te rijmen met het gebod aan ons dat we, als we alles gedaan hebben wat ons is opgedragen, moeten zeggen dat we nutteloze slaven zijn en niet meer gedaan hebben dan onze plicht? Lucas 17:10 Als we dat tegen God zeggen, huichelen we niet en liegen we niet. We stellen dan bij onszelf iets vast waar we van overtuigd zijn. De Heer beveelt ons dus dat we oprecht moeten beseffen en bij onszelf moeten bedenken dat we Hem geen diensten bewijzen waar we niet toe verplicht zijn. Nee, we verrichten voor Hem alleen diensten die we Hem verschuldigd zijn. En terecht. Want we zijn slaven die zoveel verplichtingen hebben tegenover Hem, dat we ze niet eens allemaal zouden kunnen uitvoeren, zelfs al zouden onze gedachten en al onze ledematen gericht worden op het volbrengen van de plichten van de wet.
Hij zegt: ‘Als jullie alles gedaan hebben wat jullie opgedragen is …’ Die woorden betekenen dus hetzelfde als wanneer Hij had gezegd dat één mens alle menselijke rechtvaardigheid zou hebben. Maar wij zijn allemaal ver verwijderd van dit richtpunt. Hoe zouden wij ons er dan op durven beroemen dat we nog meer gedaan hebben bovenop de maat van wat we horen te doen?
En niemand moet tegenwerpen dat niets verhindert dat iemand die op een of andere manier tekortschiet in het doen van wat hij moet doen, toch nog wel zo ijverig kan zijn dat hij dingen doet die hij niet hoeft te doen. Want dit moeten we goed vasthouden: als het gaat om het dienen van God of om liefde, kan ons niets in gedachten komen dat niet al onder Gods wet valt. En als het onderdeel van de wet is, kunnen we ons dus niet laten voorstaan op vrijwillige vrijgevigheid. Want we worden er uit noodzaak toe gedwongen.