Echter, wat Paulus zegt over de vloek, slaat vast en zeker niet op het onderwijs zelf, maar alleen op de kracht van de wet om het geweten te vangen. Want de wet onderwijst niet alleen, maar legt haar bevelen dwingend op. En als die bevelen niet worden uitgevoerd, ja als je je plicht ook maar een beetje verzaakt, dan dreigt de bliksem van de vloek.
Daarom zegt de apostel dat iedereen die leeft uit het doen van de wet, vervloekt is. Want er staat geschreven: ‘Vervloekt is ieder die niet alles vervult.’ Galaten 3:10; Deuteronomium 27:26 En hij zegt dat je leeft uit het doen van de wet als je je rechtvaardigheid niet baseert op de vergeving van zonden, die ons van de onverbiddelijkheid van de wet bevrijdt. Hij leert dus dat we bevrijd moeten worden van de boeien van de wet, als we tenminste niet jammerlijk willen omkomen onder die boeien.
Maar van welke boeien moeten we worden bevrijd? Van die onverbiddelijke, dreigende schuldeiser die ons niets kwijtscheldt van alles waar hij aanspraak op maakt en geen enkele overtreding ongestraft laat. Van deze vloek, zeg ik, moeten wij verlost worden en daarom is Christus voor ons een vervloekte geworden. Want er staat geschreven: ‘Vervloekt is ieder die aan het hout hangt.’ Galaten 3:13; Deuteronomium 21:23
In het volgende hoofdstuk leert Paulus weliswaar dat Christus onderworpen was aan de wet om hen die onder de wet waren te verlossen. Maar dan bedoelt hij hetzelfde. Want hij voegt er meteen aan toe: ‘opdat wij door adoptie het recht van kinderen zouden krijgen.’ Galaten 4:4-5 Wat betekent dat? Dat we niet voor altijd gevangen zouden zitten in een slavernij die ons geweten onderdrukte met angst voor de dood.
Maar ondertussen staat nog altijd recht overeind dat er van het gezag van de wet niets is afgedaan. We horen de wet nog altijd te aanvaarden met dezelfde eerbied en gehoorzaamheid.
Bestellen?
