Wat is dan het doel van vermaningen? Welnu, als goddelozen die vermaningen uit koppigheid negeren, zullen ze tegen hen getuigen als ze straks voor Gods rechterstoel staan. Ja, nu al wordt hun geweten door vermaningen gegeseld en doorboord. Want de brutaalsten lachen er wel om, maar toch kunnen ze die vermaningen niet naast zich neerleggen.
‘Maar,’ zul je zeggen, ‘wat moet een ellendig mensje beginnen als een verzacht hart hem geweigerd wordt en hij dus niet kan gehoorzamen?’ Ja, waarom zoekt hij allerlei uitvluchten? Hij heeft dat verharde hart immers alleen aan zichzelf te wijten! En zo worden de goddelozen tegen wil en dank verslagen door de kracht van de vermaningen. Ook al drijven ze er nog zo graag de spot mee als ze dat kunnen.
We moeten echter beseffen dat vermaningen vooral nut hebben voor de gelovigen. De Heer doet in hen alles door zijn Geest. Maar bij hen laat Hij niet na het instrument van het Woord te gebruiken. En Hij doet dat effectief. Daarom moeten we als waarheid overeind houden dat de gelovigen al hun kracht krijgen door Gods genade. De profeet Ezechiël zegt het zo: ‘Ik zal hun een nieuw hart geven, zodat zij leven volgens mijn geboden.’ Ezechiël 11:19-20
‘Maar,’ zul je zeggen, ‘waarom worden ze vermaand om hun plicht te doen? Waarom worden ze niet gewoon overgelaten aan de leiding van de Geest? Waarom worden ze zo aangespoord? Ze kunnen immers toch niet sneller lopen als de Geest hen niet in beweging brengt. Waarom worden ze gestraft als ze een keer van het rechte pad raken? Dat ze vallen, is immers onvermijdelijk omdat hun vlees zwak is.’
O mens, wie ben jij dat je God de wet zou willen voorschrijven? Hij wil ons eerst vermanen om ons voor te bereiden op het krijgen van de genade waardoor we vervolgens aan de vermaning gaan gehoorzamen. Waarom zou jij de draak willen steken met die volgorde en er korte metten mee willen maken? Stel dat vermaningen en berispingen bij de vromen geen ander effect hadden dan dat ze hen overtuigden van hun zonde. Alleen daarom al zouden we ze dan niet volledig nutteloos moeten vinden. Maar omdat ook de Geest in ons werkt, zijn deze vermaningen en berispingen heel goed in staat om in ons het verlangen op te wekken om het goede te doen en om onze laksheid te verdrijven. Ook kunnen ze onze trek in zoete, maar giftige zonden doven en ervoor zorgen dat we daar juist een hekel aan krijgen. Wie zou dan durven schimpen dat ze overbodig zijn?
Als iemand nog een duidelijker antwoord wil, dan moet hij het eens op deze manier bekijken: God werkt op twee manieren in zijn uitverkorenen. Vanbinnen door de Geest en vanbuiten door het Woord. Door zijn Geest maakt Hij van hen een nieuwe schepping. Dat doet Hij door hun verstand te verlichten en door hun hart te vormen zodat ze rechtvaardigheid liefhebben en in praktijk brengen. Door het Woord spoort Hij hen aan om naar die vernieuwing te verlangen, die na te streven en die ook te bereiken. Door beide manieren waarop God zijn genade uitdeelt, laat Hij zien dat wat Hij doet effectief is.
Als God hetzelfde Woord richt tot verworpenen, laat Hij het een ander effect hebben. Het Woord is dan niet bedoeld om hen te corrigeren, maar om hen door het getuigenis van hun geweten in het nauw te drijven, zodat ze zich op de dag van het oordeel minder kunnen verontschuldigen.
Daarom verwaarloost Christus de taak van leraar niet. Hij zegt wel dat niemand bij Hem komt als de Vader hem niet getrokken heeft en dat de uitverkorenen pas komen nadat ze het van de Vader gehoord en geleerd hebben. Johannes 6:44-45 Maar Hij is druk bezig om met eigen mond de mensen uit te nodigen, ook al moeten ze vanbinnen door de Heilige Geest onderwezen worden om iets aan dat onderwijs hebben. Ook bij verworpenen is het onderwijs niet zonder effect. Want Paulus waarschuwt dat het voor hen een doodsgeur is, maar voor God een heerlijke geur. 2 Korinthiërs 2:15-16
Bestellen?
