2.5.3 – Het komt door de uitverkiezing dat niet alle mensen slecht blijven

Het volgende punt van kritiek van mijn tegenstanders lijkt misschien afkomstig van Chrysostomos: als we niet zelf kunnen kiezen tussen goed en kwaad, moet iedereen slecht zijn, of iedereen goed. Want we delen allemaal in dezelfde menselijke natuur.¹ Ook de schrijver – wie hij ook mag zijn – van het boek Over de roeping van de heidenen – het is in omloop onder de naam van Ambrosius – redeneert op een manier die daar wel op lijkt. Hij zegt dat er nooit iemand van het geloof zou afwijken als Gods genade ons in een onveranderlijke toestand zou brengen.²

Het is wel vreemd dat zulke grote mannen zich hierin zo hebben vergist. Want hoe is het mogelijk dat Chrysostomos niet op het idee gekomen is dat Gods uitverkiezing onderscheid maakt tussen mensen? Ik ben in elk geval niet bang om toe te geven dat iedereen slecht is en overgeleverd aan het kwaad, zoals Paulus nadrukkelijk stelt. Romeinen 3:12 Maar met Paulus voeg ik eraan toe dat door Gods barmhartigheid niet iedereen in het kwaad blijft. Van nature lijden we allemaal aan dezelfde ziekte. Maar gezond worden alleen zij aan wie de Heer zijn genezende hand wil toesteken. In zijn rechtvaardig oordeel passeert Hij de rest. Zij rotten weg totdat ze volledig verteerd zijn.

Dat is ook de oorzaak dat sommigen tot het eind toe volhouden en anderen in het begin van hun loop ten val komen. Immers, ook het volhouden is zelf een geschenk van God. Hij geeft dat geschenk niet aan iedereen, zonder onderscheid. Hij deelt het alleen uit aan wie Hij dat wil. Als iemand vraagt wat de reden is voor dat onderscheid, waarom de een standvastig volhoudt en een ander wankelt en afvalt – dan is er voor ons geen andere reden dan dat God sommigen kracht geeft en hen overeind houdt. Hij wil niet dat ze omkomen. Maar anderen stelt Hij diezelfde kracht niet ter beschikking. Want Hij wil hen tot een voorbeeld stellen van wankelmoedigheid.

Bestellen?