Mijn tegenstanders komen ook aanzetten met Jezus Sirach. Ze weten best dat het gezag van deze schrijver ter discussie staat. Ik zou hem zo aan de kant kunnen schuiven. Maar zelfs al doe ik dat niet, wat getuigt hij eigenlijk in het voordeel van de vrije wil? Hij zegt dat de mens na zijn schepping in staat was zijn eigen plannen te volgen. Hij kreeg geboden en als hij die zou bewaren, zouden zij hem ook bewaren. De mens had de keus tussen leven en dood en tussen goed en kwaad. Hij zou krijgen wat hij wilde. Sirach 15:14-17
Het mag zo zijn dat de mens bij de schepping het vermogen kreeg te kiezen tussen leven of dood. Maar wat als ik daar nu op antwoord dat hij dat vermogen is kwijtgeraakt? Zeker, het is niet mijn bedoeling om Salomo tegen te spreken. Salomo verzekert dat de mens in het begin goed geschapen is, maar dat de mens zelf van alles bedacht heeft. Prediker 7:29 De mens is ontaard en heeft in zichzelf met al zijn goede gaven schipbreuk geleden. Alles wat bij de eerste schepping hoort, is daarom niet automatisch ook nog steeds van toepassing op onze bedorven en ontaarde natuur.
Dus antwoord ik, niet slechts aan mijn tegenstanders, maar aan Jezus Sirach zelf, wie hij ook geweest mag zijn: wil je de mens leren dat hij bij zichzelf moet zoeken naar het vermogen om gered te worden? Dan heb je bij mij te weinig gezag om ook maar enig gewicht in de schaal te leggen tegen het ontwijfelbare Woord van God. Of wil je alleen de slechtheid van het vlees in toom houden? Dat vlees probeert zich tevergeefs te verdedigen door zijn eigen zonden op God af te schuiven. Antwoord je daarom dat de mens goed geschapen is, om te laten zien dat hij zelf zijn ondergang veroorzaakt heeft? Dan stem ik daar graag mee in. Als we het er aan de andere kant samen ook maar over eens zijn dat de mens de versierselen waar God hem in het begin mee getooid heeft, door eigen schuld is kwijtgeraakt. We moeten samen erkennen dat de mens behoefte heeft aan iemand die hem geneest, niet aan iemand die voor hem opkomt.
