We kunnen de mens in beide delen van zijn ziel – het verstand en de wil – het beste leren kennen in de benamingen waarmee de Schrift hem tekent. Christus zegt: ‘Wat uit het vlees geboren is, is vlees.’ Johannes 3:6 Het is gemakkelijk te bewijzen dat met deze woorden de mens in zijn geheel getekend wordt. Dat maakt duidelijk dat de mens een heel ongelukkig wezen is. Want alles wat het vlees bedenkt, betekent de dood. Want het is vijandschap tegen God, omdat het zich niet onderwerpt aan Gods wet. Het kan dat ook niet. Romeinen 8:6-7 Is het vlees zo bedorven dat de mens met heel zijn hart God vijandig gezind is? Dat hij niet kan instemmen met de rechtvaardigheid van Gods wet? Kortom, dat hij alleen maar dingen kan voortbrengen waarvoor hij de dood verdient? Stel je voor dat de menselijke natuur alleen maar bestaat uit vlees en probeer dan eens of je de mens kunt verleiden tot iets goeds.
Maar, zul je zeggen, het woord ‘vlees’ slaat alleen op het zinnelijke deel van de ziel en niet op het edelste deel van de ziel. Dat kan ik echter gemakkelijk weerleggen met woorden van Christus en van de apostel Paulus. Christus redeneert: de mens moet opnieuw geboren worden omdat hij vlees is. Johannes 3:3-6 Hij leert niet dat de mens lichamelijk opnieuw geboren moet worden. Maar de ziel wordt niet opnieuw geboren als de ziel alleen gedeeltelijk gecorrigeerd wordt. De ziel moet volledig vernieuwd worden. Dat wordt bevestigd door de tegenstelling die Christus maakt. Want Hij zet de geest tegenover het vlees op zo’n manier dat daartussen geen ruimte meer overblijft voor iets anders. Dus alles wat in de mens niet geestelijk is, wordt volgens deze redenering vleselijk genoemd. Maar we hebben niets geestelijks, behalve als we opnieuw geboren zijn. Dus alles wat we van nature hebben, is vlees.
Maar Paulus neemt de laatste twijfel weg die hierover nog zou kunnen bestaan. Hij beschrijft eerst de oude mens. Over hem zegt hij dat hij bedorven is door misleidende begeerten. En vervolgens beveelt hij ons dat we vernieuwd moeten worden in de geest van ons denken. Efeziërs 4:22-23 Je ziet dat hij de verboden en slechte begeerte niet alleen in het zinnelijke deel van de ziel plaatst, maar zelfs in de geest zelf. Daarom vindt hij het nodig dat ook die vernieuwd wordt.
Even daarvoor had hij een beeld geschetst van de menselijke natuur waaruit bleek dat wij in alle opzichten door en door bedorven zijn. Want hij schrijft over alle heidenen dat hun verstand verduisterd is, dat ze vervreemd zijn van het leven met God, omdat ze onwetend zijn en hun hart blind is. Efeziërs 4:17-18 Ongetwijfeld slaat dat op iedereen die nog niet door de Heer vernieuwd is in overeenstemming met de zuiverheid van zijn wijsheid en rechtvaardigheid.
Nog duidelijker blijkt dat uit de vergelijking die daar meteen op volgt. Paulus herinnert de gelovigen eraan dat ze zo Christus niet hebben leren kennen. Efeziërs 4:20 Uit Paulus’ woorden kunnen we concluderen dat de genade van Christus het enige geneesmiddel is waardoor we bevrijd kunnen worden van die blindheid en van de rampen die daar het gevolg van zijn.
Jesaja had dat ook voorzegd over het koninkrijk van Christus. Hij beloofde dat de Heer een eeuwig licht zou zijn voor zijn kerk, ook al zou ondertussen duisternis de aarde bedekken en het donker de volken. Jesaja 60:2 Omdat Jesaja verklaart dat Gods licht alleen zou opgaan over de kerk, blijft er volgens hem buiten de kerk dus niets anders over dan duisternis en blindheid.
Ik zal maar niet één voor één opsommen wat er her en der, vooral in de psalmen en de profeten allemaal gezegd wordt over de vluchtige zinloosheid van de mensen. Geweldig is wat David schrijft: als de mens samen met lucht op een weegschaal gelegd zou worden, zou de mens omhoog gaan. Want hij weegt nog minder dan lucht. Psalm 62:10 Een scherpe pijl doorboort zijn hart als alle gedachten die daaruit voortkomen belachelijk gemaakt worden als dwaas, onbeduidend, waanzinnig en pervers.
Bestellen?
