Op die manier zeg je dus niet dat de mens een vrije wil heeft omdat hij even vrij kan kiezen voor het goede als voor het slechte. Nee, hij heeft een vrije wil omdat hij het slechte doet omdat hij dat wil en niet omdat hij daartoe gedwongen wordt. Heel goed! Maar waarom is het dan nodig om zoiets kleins te tooien met zo’n hoogdravende naam? Het is inderdaad een enorme vrijheid als de mens niet gedwongen wordt om de zonde te dienen, maar alleen vrijwillig slaaf is van de zonde en in de ketenen van de zonde geboeid blijft!
Ik heb er een hekel aan om te discussiëren over woorden. Het heeft geen zin om de kerk daarmee lastig te vallen. Maar ik vind wel dat we er goed voor moeten oppassen dat we geen woorden gebruiken die iets absurds inhouden. Vooral als het gaat om een punt waarop dwalen levensgevaarlijk is. Want, vraag ik, als mensen horen dat de mens een vrije wil zou hebben, hoe weinigen vatten dat dan niet meteen zo op dat de mens meester is over zijn verstand en zijn wil en uit zichzelf beide kanten op kan gaan?
‘Maar,’ zegt iemand misschien, ‘dat gevaar kun je bezweren door de grote massa nauwkeurig in te lichten over wat de vrije wil inhoudt.’ Echter, het menselijk verstand is uit zichzelf geneigd de leugen te geloven. Daarom zal het eerder een dwaling destilleren uit één enkel woord, dan de waarheid uit een uitgebreide uitleg. En juist in de term ‘vrije wil’ hebben we daar een betrouwbaarder voorbeeld van dan we zouden willen. Want in later tijd heeft bijna iedereen de oude schrijvers genegeerd. Ze zijn blijven hangen aan de letterlijke betekenis van deze term. Zo hebben ze zich laten meeslepen in een verderfelijke brutaliteit.
Bestellen?
