In de Apostolische Geloofsbelijdenis volgt dan dat Christus gestorven en begraven is. Opnieuw kun je daaraan zien dat Hij in alles onze plaats ingenomen heeft om de prijs te betalen voor onze verlossing. De dood hield ons gevangen onder zijn juk. Christus heeft zich in onze plaats aan de macht van de dood overgegeven, om ons uit die macht te verlossen.
Dit bedoelt de apostel als hij schrijft dat Christus voor iedereen de dood geproefd heeft. Hebreeën 2:9 Want door te sterven heeft Hij ervoor gezorgd dat wij niet sterven. Of – dat is hetzelfde – door zijn dood heeft Hij voor ons het leven verlost. Maar het verschil tussen Hem en ons was dat Hij zich heeft overgegeven om zich door de dood te laten verslinden, niet om door de diepten van de dood te worden verzwolgen, maar juist om de dood te verzwelgen, die ons meteen verzwolgen zou hebben. En Hij heeft zich door de dood laten onderwerpen, niet om door de macht van de dood overweldigd te worden, maar om de dood neer te slaan, die ons boven het hoofd hing en ons tartte in onze benauwde toestand. Kortom, Christus stierf om daardoor hem te vernietigen die over de dood regeerde: de duivel. En om hen te verlossen die heel hun leven lang slaaf waren van de angst voor de dood. Hebreeën 2:14-15 Dat is de eerste vrucht die Christus’ dood ons opgeleverd heeft.
Maar de andere vrucht is dat Hij ons in zijn dood laat delen en zo onze aardse ledematen doodt. Die kunnen voortaan hun werk niet meer doen. Christus doodt onze oude mens. Die is daarna niet meer in staat om vrucht te dragen. Dat is ook het doel van Christus’ begrafenis: omdat wij daarin delen, worden wij ook zelf begraven. Want de apostel Paulus leert dat wij geënt zijn in dezelfde dood als die van Christus en met Hem in de dood van de zonde begraven zijn. Romeinen 6:4-5 En dat door zijn kruis de wereld voor ons gekruisigd is en wij voor de wereld gekruisigd zijn. Galaten 6:14; 2:19 En dat wij met Christus gestorven zijn. Kolossenzen 3:3 Met deze woorden spoort Paulus ons niet alleen maar aan om Christus’ dood te imiteren. Hij verklaart dat die dood een effect heeft dat in iedere christen gezien moet worden. Anders maken we zelf zijn dood nutteloos en onvruchtbaar.
Er worden ons in Christus’ dood en begrafenis dus twee zegeningen gepresenteerd om van te genieten: we zijn verlost van de dood waaraan we onderworpen waren en ons vlees wordt gedood.
Bestellen?
