Zo ontstond het idee waarmee de gelovigen zich in ellende troostten en dat ze gebruikten als een hulpmiddel om geduldig te zijn: ‘De woede van de HEER duurt maar een ogenblik, maar zijn barmhartigheid duurt een leven lang.’ Psalm 30:6 Hoe konden ze zeggen dat hun kwellingen in een ogenblik voorbij waren? Ze werden bijna heel hun leven gekweld! Waar zagen ze dat Gods goedheid zo lang duurde? Ze proefden er nauwelijks iets van! Als ze zich aan de aarde hadden gehecht, zouden ze dit nooit hebben kunnen bedenken. Maar ze keken op naar de hemel en daarom erkenden ze dat de tijd dat de Heer de heiligen met een kruis traint, niet langer duurt dan een ondeelbaar ogenblik. En dat het medelijden waarmee Hij hen verzamelt voor eeuwig is. Jesaja 54:7-8 Aan de andere kant zagen ze aankomen dat de goddelozen, die voor één dag zo gelukkig waren als in een droom, voor eeuwig zouden vergaan. Aan hun ondergang zou nooit een eind komen.
Vandaar deze uitspraken: ‘De herinnering aan de rechtvaardige brengt zegen. Maar de naam van de goddeloze zal wegrotten.’ Spreuken 10:7 ‘In de ogen van de HEER is de dood van de heiligen kostbaar, Psalm 116:14 maar de dood van de goddelozen is heel slecht.’ Psalm 34:22 Ook bij Samuël: ‘De HEER bewaart de voeten van zijn heiligen, maar de goddelozen moeten zwijgen in de duisternis.’ 1 Samuël 2:9 Die uitspraken maken duidelijk dat de gelovigen heel goed wisten dat het ultieme einde voor de heiligen leven en redding betekent, hoe ze ook heen en weer geslingerd worden. En dat het geluk van de goddelozen een aangename weg is die hen langzaam maar zeker naar de afgrond van de dood brengt. Daarom noemen ze het sterven van goddelozen ‘de dood van de onbesnedenen’. Ezechiël 28:10; 31:18; 32:19-32 Want voor zulke mensen was de hoop op de opstanding afgesneden. En daarom is dit de zwaarste vloek die David kon bedenken: ‘Wis hen uit uit het boek van het leven, schrijf hen niet op samen met de rechtvaardigen.’ Psalm 69:29
Bestellen?
