Ik geef toe dat sommige profeten een mooie en elegante, ja zelfs een schitterende manier van spreken hebben. Hun welsprekendheid doet niet onder voor die van heidense schrijvers. Door dergelijke voorbeelden heeft de Heilige Geest willen aantonen dat Hij wel degelijk in staat was tot welsprekendheid, ook al gebruikte Hij ergens anders een eenvoudige en grove stijl. Maar of je nu de lieflijk en aangenaam vloeiende woorden van David, Jesaja en anderen leest, of de meer ruwe plattelandstaal van Amos de veeherder, Jeremia en Zacharia – overal zul je de majesteit van de Geest ontdekken, zoals ik hiervóór zei.
Ook is mij bekend dat Satan in veel dingen God imiteert. Door op een bedrieglijke manier op God te lijken, wil hij gemakkelijker toegang krijgen tot de zielen van eenvoudigen. Daarom heeft ook hij de goddeloze dwalingen waarmee hij de ongelukkige mensen bedroog, sluw verpakt in onbeschaafde en bijna barbaarse taal. Vaak heeft hij alledaagse spreektaal gebruikt als een masker om zijn bedrog mee te verhullen. Maar ieder die een beetje verstand gekregen heeft, ziet hoe leeg en weerzinwekkend zijn aanstellerij is.
Wat de Heilige Schrift betreft, brutale mensen proberen veel op haar af te dingen. Toch staat vast dat ze vol staat met uitspraken die niet door mensen bedacht kunnen zijn. Welke profeet je ook inkijkt, je vindt er niet een die niet ver is uitgestegen boven de menselijke maat. Als iemand hun leer smakeloos vindt, dan kan het dus niet anders of hij heeft helemaal geen smaak.