De duivel wordt steeds de tegenstander genoemd van God en van ons. Ook dit moet ons prikkelen om voortdurend het gevecht met hem aan te gaan. Want als Gods eer ons ter harte gaat – en dat hoort zo te zijn – dan moeten we al onze kracht aanwenden tegen hem die die eer probeert uit te doven. Als we graag het rijk van Christus willen verdedigen – en dat horen we te willen – dan kan het niet anders, of we zijn verwikkeld in een onverzoenlijke oorlog met hem die samenspant om dat rijk te vernietigen. En opnieuw, als we ons ook maar een beetje druk maken om ons eigen behoud, dan mogen we geen vrede of wapenstilstand sluiten met hem die voortdurend op de loer ligt om onze ondergang te bewerken.
Zo wordt de duivel beschreven in Genesis 3. Daar brengt hij de mens af van de gehoorzaamheid waar God recht op had. Tegelijk berooft hij daarmee dus God van zijn eer en stort hij de mens in de ondergang. Zo wordt hij ook beschreven in de evangeliën. Daar wordt hij een vijand genoemd en er wordt verteld dat hij onkruid zaait om het zaad van het eeuwige leven te verstikken. Mattheüs 13:24-28 Kortom, in alles wat hij doet, ervaren we dat hij vanaf het begin een moordenaar en een leugenaar is, zoals Christus van hem getuigt. Johannes 8:44 Want hij strijdt met leugens tegen Gods waarheid. Hij verduistert het licht. Hij brengt de mensen in verwarring met dwalingen. Hij zet ze aan tot haat en prikkelt ze tot vechten en ruziemaken. Allemaal met de bedoeling om Gods rijk omver te werpen en de mensen met hem in de eeuwige ondergang te laten wegzinken.
Hieruit blijkt dat hij van nature slecht, kwaadaardig en sluw is. Want in een geest die erop uit is om de eer van God en het behoud van de mensen aan te vallen, moet wel de grootst mogelijke slechtheid huizen. Johannes zinspeelt daar ook op in zijn brief. Hij schrijft dat de duivel al zondigt vanaf het begin. 1 Johannes 3:8 Hij bedoelt daar immers mee dat hij de bewerker, leider en ontwerper is van alle slechtheid en zonde.
Bestellen?
